چگونه بنده به نعمت های الله می نگرد؟ موضوع: ایمان تاریخ انتشار: 2015-07-29 | بازدید: 976

بسم الله الرحمن الرحیم

چگونه بنده به نعمت های الله می نگرد؟

ای مؤمنان:

تقوای الهی را پیشه کنید که شما را آفریده و روزی داده و سلامتی عطا فرموده و بر شما نعمت های نهان و آشکار را ارزانی داشته است. همانا مؤمن در نعمت الله است حتی اگر سختی بر وی وارد شود و صبر پیشه کند برایش خیر محسوب می شود و اگر بر وی آسانی وارد شود و شکرش را به جا آورد باز برای او خیر محسوب می شود. و مصداق این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم که می فرماید: (إن أصابته ضراء صبر، فکان خیراً له، وإن أصابته سراء شکر، فکان خیراً له) روایت مسلم

و بر شماست که قناعت پیشه کنید چرا که قناعت گنجی است که نهایت ندارد و ذخیره ای است که تمام نمی شود.

قناعت آن چیزی است که بنده به آنچه که الله بر وی مقدر کرده راضی باشد، و همیشه در امور دنیوی مانند مال و سلامتی به آن کسانی بنگرد که در درجه ی پایین تر از وی قرار دارند. زیرا این گونه  به نعمت های الله پی برده و شکر و سپاسش را به جا می آورد. و در این موارد نباید به کسانی بنگرد که در سطح بالاتر از وی قرار دارند ، چه بسا که باعث کفران نعمت می شود.

پس شخص سالم به بیمار نگاه کند و کسی که ثروتمند است به فقیر بنگرد و شخص فقیر به فقیر تر از خود بنگرد تا هریک به تمامی نعمت هایی که الله به وی عطا کرده  پی ببرد و از اینکه وی را به این بلاها و مصیبت ها گرفتار نکرده شکر گوید.

و هر چه قدر انسان مؤمن به مصیبت های دنیایی گرفتار شود، به او ضرری نمی رسد بلکه به درجه ی ایمانش افزوده و درجه اش در دنیا و آخرت افزایش می یابد، در صورتی که صبر پیشه کند و حمد و سپاس الله را به جا آورد. پس قناعت ذخیره ای پایان ناپذیر برای شخص مسلمان محسوب می شود.

دین تجارتی است که انسان را از عذاب دردناک نجات می دهد؛ و بنده را به خالقش نزدیک می کند. پس ای کسی که به مصیبتی مبتلا شده ای بر این بلا صبر پیشه کن و به یاد آور کسانی که به بزگتر از این بلا و مصیبت گرفتارند؛ سپس نعمت ایمانی را که الله به تو عطا کرده به یاد آور و بر اساس آن صبر پیشه کن و در مقابل نعمت هایش حمد و سپاسش را به جا آور.

الله متعال می فرماید: (مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَی وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ) نحل 97.

یعنی: (هر کس چه زن و چه مرد کار شایسته انجام دهد و مومن باشد به وی زندگی پاکیزه و خوشایندی می بخشیم و پاداششان را طبق بهترین کارهایشان خواهیم داد).