توصیههایی به امّت اسلامی
خطبهی اول
سپاس و ستایش از آن الله است که روزها را میان بندگان خود میگرداند، و تغییرِ سرنوشتِ انسانها را پند و عبرتی برای آنها قرار داده و حال و روزشان را دگرگون میسازد، هر چند که چنین نخواهند، تا بدانند این دنیا منزگاه زندگانی و هدف اهل بصیرت و یا امید و آرزوی خردمند نیست، و سپاس و ستایش از آن الله است که بهشت را منزلگاه صابران قرار داد.
و گواهی میدهم معبود به حقی جز خداوند یکتا و بیهمتا نبوده و در ملکوت اعلی بر عرش خود قرار دارد، و گواهی میدهم محمد بنده و فرستادهی الله است، و خداوند به وسیلهی وی به هستی نور و روشنایی بخشید، و تاریکی جهل و نادانی را کنار زد، بار الها! بر وی و خاندان و یاران پیشگامش درود و سلام و برکت نازل بفرما که آنها بهترین و گرامیترین نسل امّت بودند.
پروردگارا! سپاس و ستایش از آن توست که ما را آفریدی و روزی داده و هدایت فرمودی، و به ما آموختی و ما را نجات داده و بر ما گشایش نمودی، بار الها! شکر نعمتهایت، و عبادت نیکو را از تو میخواهیم، و از زوال نعمت و دگرگونی صحّت و تندرستی و عذاب ناگهانی و همهی خشمت به تو پناه میبریم.
اما بعد:
ای مردم! شما را به آنچه که الله امتهای پیشین و این امّت را به آن سفارش نمود، توصیه و سفارش میکنم؛ خداوند متعال در سورهی نساء میفرماید: [الوصف: start-icon] وَلَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَإِیَّاکُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] و پیش از شما به اهل کتاب و [سپس] به شما سفارش کردیم که از الله بترسید و تقوا پیشه سازید [الوصف: end-icon] [النساء: 131].
پس هر کس هوشیار بود، در امان ماند .. و هر کس غفلت ورزید، پشیان گشت؛ خداوند در سورهی فاطر میفرماید: [الوصف: start-icon] یَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّی تُؤْفَکُونَ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] ای مردم، نعمتی را که الله بر شما ارزانی داشته به یاد آورید. آیا جز الله آفرینندهی دیگری هست که شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟ معبود به حقی جز او نیست، پس چگونه [از راه حق] منحرف میشوید؟ [الوصف: end-icon] [فاطر: 3].
ای مسلمانان:
ما در جهانی ملتهب و پر آشوب، و در زمانی قرار داریم که همه چیز به سرعت در آن دگرگون میشود، و ما بیش از هر زمان دیگری نیازمند آن هستیم که به دست آوردهای دینی و ملّی و امنیتی و اتحادِ خود چنگ زنیم؛ چون قضا و قدر به سرعت نازل میشود، و اوضاع تغییر مییابد. و آفریدگار جهان، وعدهی تداوم و استمرار نعمتها و دفع عذاب را جز بر اساس قانون و سنّت خود به ما نداده، و قرآن آن را به بیان نموده است.
و سنّت پروردگار این است که، تا مردم نعمتها و عطایای الهی را تغییر ندهند، خداوند آن را دگرگون نمیسازد، همانگونه که کردار تبهکاران را اصلاح نمیکند، و قرآن سنّت الهی در مورد امّتهای پیشین را بیان کرده که بیشک بر ما نیز جاری میگردد و در سورهی اعراف میفرماید: [الوصف: start-icon] وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] و اگر اهل شهرها و آبادیها ایمان آورده و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان و زمین را به رویشان میگشودیم، ولی آنها تکذیب کردند پس ما نیز ایشان را به سزای آنچه میکردند گرفتار ساختیم [الوصف: end-icon] [الأعراف: 96].
و امروزه با وجودِ قدرتهایی که در کمین ما نشستهاند و از دیدِ مردم در برابر آنها قدرت و توانی نداریم، بیش از هر زمان دیگری به محکم کردِن پیوند خود با الله نیازمندیم، چرا که او پناه همه بوده، و هیچ کس هر چند که توانا و نیرومند باشد، در برابر قدرت و عظمت او، هیچ پناهی نداد.
پیوندی الهی که بر گمان ناامیدان چیره گشته، و نیروها و معیارها را دگرگون میسازد .. پیوندی که آتش ابراهیم را سرد کرد و دریای موسی را خشک نمود، و لطفِ پروردگار از هنگامی که پیامبرش محمد - صلی الله علیه وسلم - و یارانش اندک و ناتوان بودند، تا آنگاه که حکومت آنها به مشرق و مغرب رسید، شامل حال آنها شد.
همان لطف الهی که مشمول کسانی میشود که به حقّ خواهان آن بوده و اسباب آن را مهیا کردهاند، و پس از آن به عزّت و بینیازی و حمایت الله دست مییابند.
و در آن هنگام که دنیا در دو جنگ جهانی غرق شده و مرگبارترین سلاحها را علیه یکدیگر به کار میبردند و بیش از هفتاد میلیون انسان کشته شد، و یک وجب خاک به هیچ یک از این کشورها افزوده نگشت؛ ما در این سرزمین، تجلّیِ لطفِ پروردگار و نتیجهی آن را با چشمان خود دیدیم.
و در این زمان چون بنیانگذاران این سرزمین موحِّد و نیکوکار بودند، خداوند به این کشور توانایی داد تا چهار گوشهی خود را با وسایل ابتدایی وهزینههای جزئی متّحد سازد، و به امنیت و همبستگی، و گنجینهای زیر زمینی دست یابد، که در کمترین کشوری یافت میشود؛ و الله متعال چیزی را برای آنها مهیا ساخت که برای نیرومندترین و آمادهترین کشورها فراهم نگشت. و این بمانند همان رویدادهای صدر اسلام است، که در گذشته سنّت پروردگار بر اساس آن در جریان بوده و در آینده نیز سنّت الهی بر همان خواهد بود.
ای مسلمانان:
در این برههی زمانی نیروی ما به عنوان مسلمانانی پراکنده، هم آوردِ نیروی دیگران نیست، و حرص و طمعِ دشمنان افزایش یافته، و آشکارا در کمین امّت اسلامی نشستهاند، و در حقیقت ما نیز پشتیبانی جز الله نداریم.
و هم زمان با فرمان پروردگار برای مهیا کردنِ قدرت وتوان مادی که میفرماید: [الوصف: start-icon] وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] برای [مبارزهی با] آنها تا آنجا که میتوانید، نیروی مهیا کنید [الوصف: end-icon] [الأنفال: 60]، باید به تقویت نیروی معنوی خود بپردازیم که حافظِ دست آرودهای دینی ماست، چون این نیرو، سلاحی است که هرگز از کار نمیافتد، و سپری است که هرگز در هم نمیشکند.
و در جامعهی ما، به خصوص در این زمان، هر بیحرمتیِ آشکار و علنی به دین، خیانت به کشور بوده، و تلاشی است تا خداوند دست لطف و چشم عنایت خود را از ما بر گرداند.
دین اسلام تنها ضامن آخرت نیست؛ بلکه سبب بقای امّت بر زمین و اثبات هویّت آن بوده و این امّت بدون اسلام ارزش و اعتباری ندارد. و سرد کردنِ شعور و عاطفهی امّت نسبت به حقوقِ الهی، و مرتبط ساختن محبّت و کینهی امّت به جای اصول ثابت به مصلحتها، خیانت به امّت اسلامی میباشد. و دشمنان نتوانستند جز در حال تفرّق و جدایی، و دوری و غفلت از پروردگار، بر امّت چیره شوند.
و ما دنیای غرب را میبینیم که هر چند بر لائیک بودن یا الحاد خود پافشاری میکند، اما در هنگام بحرانها و سختیها کیش و آیینِ خود را به یاد میآورد، و از لشکر پروردگار و جنگ مقدس سخن میگوید؛ و در همان حال، هرگاه سختیها عرصه را بر ما تنگ کند و بحرانها شدّت یابد، افرادی خوار و پست از میان ما، به جنب و جوش میافتند تا سلطهی دین در زندگی ما سستتر گشته، و مظاهر دینداری در جامعهی ما کم سُوتر شود، و اسباب هوسپرستی و شهوترانی را ترویج میدهند تا روح و روان تسلیمِ مخدِّر آن شده، و از امور مهم و خطرات فردا غافل گردد.
و این ساعت صفری است که امّت اسلامی با تاریخ طولانی خود هرگاه به آن برسد، گرفتار میشود، و در این زمینه تاریخ اندلُس و بغداد بهترین پند و عبرتها برای ما هستند.
آن که لباسِ نعمت بیشکر به تن کند // خداوند دادار از کَفَش بیرون کند
و ملّتی که بلا و مصیبت بر او فرود آمده، و دین و وطنش هدف قرار گرفته است، باید از لهو و لعب و خوشگذرانی اجتناب کند، و همهی توان خود را برای تقرّب و نزدیکی به آفریدگار و پروردگارش به کار بندد، و دین خود را برای الله خالص گرداند، و از نافرمانی و هوای نفسانی دست بکشد، و از گناه و منکر دوری گزیند، و نابخردان را از جهالت باز دارد؛ قرآن کریم در سورهی ذاریات میفرماید: [الوصف: start-icon] فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] پس به سوی الله بشتابید، بیتردید من برای شما بیمدهندهای آشکار از جانب او هستم [الوصف: end-icon] [الذاریات: 50].
ای مسلمانان:
از بزرگترین دست آوردهای ما: نعمتِ اتحاد و همدلی است، و خداوند به آن فرمان داده و به خاطر این نعمت بر پیشنیان منّت نهاده است و در سورهی آل عمران میفرماید: [الوصف: start-icon] وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] و نعمت الله را بر خود به یاد آورید که دشمن یکدیگر بودید پس او میان دلهای شما اُنس و اُلفت قرار داد و به برکتِ نعمتِ او با هم برادر شدید [الوصف: end-icon] [آل عمران: 103].
پس با تفرّق نمیتوان از نعمتها بهرمند شد. و سرزمینهای پهناوری را دیدهایم و میبینیم که در آن رودها جاری است، و گنجینههایی نهفته در دل خاک جای دارد، اما هر روز و هر شب بر فقر و وحشتِ مردم آن افزوده میشود، و دیار خود را ترک کرده، و برای یافتن امنیت و دستیابی به آرامش، زندگانی خفّتبار غربت را بر زندگیِ آنجا ترجیح دادهاند. خداوند آنها را ببخشاید و در مصیبت ایشان گشایش نماید.
و کسی که در عافیت و سلامتی پرورش یافته، درد و رنج بلا دیدگان را نمیفهمد، و ارزش نعمتی خویش را نمی داند. [و آنگونه که سعدی شیرین سخن گفته است: قدر عافیت کسی داند، که به مصیبتی گرفتار آید]
و برای آن که این نعمت باقی بماند باید به وسیلهی اسباب و مسببات از آن مراقبت کرد، و در این دوران نوشتارها و سخنان مهمترین عامل بر هم زدن اتحاد و تجزیه کشور هستند.
ای بندگان الله:
بشریت در طول تاریخ به مانند این روزگار نتوانسته است سخن خود را به دیگران منتقل کند و دیدگاه خود را بیان نماید و به نقد و بررسی اشخاص و جوامع بپردازد، و این به سبب وسایل ارتباط جمعی جهانی و محلی است. و با وجودی که این امر میتواند مثبت باشد، اما تلخی و ناخوشی بسیار دیدهایم؛ و بسیاری از این امکانات برای ایجاد اختلاف و انزجار و توهین و اتهام به دیگران و ایجاد بغض و کینه استفاده میکند.
و جای تأسف است که برخی از دینداران وارد این جریان شده، و به دنبال اشتباهات و لغزشهای دیگران افتاده، و شخصیتها را تخریب میکنند.
و شاهد ستیز و اهانت در ابعاد قبیلهای و منطقهای بوده، و این مورد در مجال ورزشی بیشتر و ملتهبتر است، و شاهد آن هستیم که اثر سلبی آن روز به روز افزایش مییابد.
ای مسلمانان:
بسیاری از این اختلافات در هنگام صلح شایستهی شما نیست، پس در حال جنگ چگونه دچار آن گشتهاید؟
و به وسیلهی حاکمان و مسئولان و علما و هیئتهای شرعی و مؤسسههای دولتی میتوان بسیاری از خصومتها و انزجارات شایع شده را حل و فصل کرد، پس چرا به یکدیگر بر چسپ زده و یکدیگر را به خیانت متهم کنیم؟ و اتهامات گوناگون رد و بدل شود؟
و افرادی بیشتر به این کار میپردازند که نام و نشان و جایگاه مستحکمی ندارند، و از روی لجاجت یا برای شهرت طلبی و تصفیهی حساب اقدام به این کار میکنند، و الا راههای نصیحت و خیرخواهی شناخته شده هستند، و میتوان خطرهای حقیقی را به گوش مسئولان رساند.
و خداوند بر مردمی ایراد گرفت که چرا خوشی و ناخوشیها را شایع کرده و اعلان میکنند و در سوره نساء میفرماید: [الوصف: start-icon] وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَی الرَّسُولِ وَإِلَی أُولِی الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] و اگر آن خبر را به پیامبر و مسئولان خود ارجاع میدادند، درستی و نادرستی آن را در می یافتند [الوصف: end-icon] [النساء: 83].
و مصلحت نیست نوشتهها را وسیلهی ضربه زدن به دیگران قرار داده یا به وسیلهی آن از مقامات و افراد عیبجویی کرد، که این بزرگترین اهانت به کشور بوده، و برای کینهتوزان دروازهی اتهام به کشور و هموطنان را باز میکند.
و شهروند حقیقی در تریبونهای رسانهای و سیاسی، از کشور و هموطنان و میراث و عقیده و تمامیّت ارضی کشورش دفاع میکند. و مؤمن وفادار در هر جایی که مورد نیاز است به تلاش پرداخته و امانت خود را ادا مینماید. و شهروندان حقیقی کسانی هستند که در مرزها به دفاع از عقیده و کشور و خاک و ناموس خود میپردازند.
به راستی قهرمانانی که رسانهها باید به آنها بپردازند، کسانی هستند که در گرمای تابستان و سرمای زمستان، در مرزها هوشیار بوده و جان خود را فدا کرده و زنانشان بیوه و کودکانشان یتیم میگردند، تا ما در خانههای خود آسوده باشیم و از نعمتی خانواده بهرمند گردیم، و برای همهی امّت تاریخی نو و درخشان رقم میزنند. و در پشت آنها مردان مخلصی وجود دارند که شایسته آن هستند که درباره آنها نوشت و سخنرانی کرد و آنها را مورد حمایت قرار داده و برای آنها دعا نمود.
ای مسلمانان: و ای جوانان:
به امور مفید بپردازید و نعمتِ خداوند را به یاد آورید، از زوال آن و اسباب نابودیش بر حذر بوده، و در همهی امور جدّی باشید، چون رفاه و آسایش جز با تلاش و کوشش، و پیمودن راه صحیح، و دروی گزیدن از موانع و عوامل هلاکتبار همانند پیروی از شیطان و خیانت به کشور، بر دوام نمیمانند.
وفاداری نسبت به وطن یک اصل است و کسانی که گمان میکنند وفاداری به کشور و وطن، و عشق ورزی به آن بر جهان شمولیِ اسلام و برادری اسلامی تأثیر میگذارد، منکر این اصل شده و شعلهی این وفاداری در دلِ برخی از این افراد توهُّم زده، خاموش گشته است.
اما در حقیقت: کسی که سودی برای وطن خود ندارد، برای دیگر سرزمینهای اسلامی نیز سودی نخواهد داشت، و هر کس منکر حقّ و حقوق نزدیکان خود شود، حق و حقوق دیگران را نیز انکار میکند.
و حسّ وفاداری نسبت به مکه مکرمهف هنگامی که هنوز در سایهی کفر و شرک قرار داشت و مردمان آن به آزار و اذیت پیامبر - صلی الله علیه وسلم - میپرداختند و سد راه دینش میشدند، در قلب بزرگ ایشان جاری بود. و پیشنهاد جبرئیل - علیه السلام – را نپذیرفت که دو کوه مکه را بر آنها فرو ریزد، همانگونه که وقتی آنجا را فتح نمود، و ساکنان آن هنوز مسلمان نشده بودند، جز بتهای داخل کعبه شریف، حتی یک سنگ را هم نشکست، چه برسد به آن که کسی را بکُشد یا سرزمین خود را ویران سازد.
بلکه وفاداری ایشان تا بدانجا رسید که در مورد اسیران بدر فرمودند: «اگر مُطعم بن عدی زنده بود و آزادی این افراد پلید و مُتعفِّن را طلب میکرد، آنها را آزاد میکردم».
و از منظر این دو مفهوم ارجمند یعنی: وفای به وطن، و وفاداری نسبت به فردِ نیکوکاری که مسلمان نیست، تفاوت بزرگ میان آنچه پیامبر ما - صلی الله علیه وسلم - و شریعت اسلامی بر آن قرار دارد و خللِ وسیعِ اخلاقی کسانی آشکار میشود که با قتل و انفجار و آزار و اذیّت و ترور، به کشور خود تجاوز میکنند. پس اگر سرزمین آنها کشوری اسلامی و مردم آن مسلمان باشند، زشتی این عمل تا چه حد خواهد بود؟!
و پیامبر - صلی الله علیه وسلم – شفاعت و پا در میانیِ کافری را برای کافران حربی میپذیرفت، پس چگونه اینها دست به کشتار مسلمانان میزنند؟!
ما در اینجا با کسانی سخن میگوییم که عقل و خردشان از سوی گروهک "داعش" وسرکردگان آن به یغما رفته، و سخن ما با سران آنها نیست؛ چون گذر روزها و رویدادها ثابت نمود که رویکرد سران آنها بر دین استوار نبوده و مشکل آنها فهم نادرست از دین نیست، هر چند در سخنان خود مفاهیم دینی را به کار میبرند؛ بلکه مسلمانی آنها نزد بسیاری جای شکّ و تردید دارد، و بسیاری نیز آنها را در اصل مسلمان نمیدانند.
اما روی سخن با کسانی است که عقل خود را در اختیار کسی قرار دادهاند که خود آن فرد مجهول و ناشناس است چه برسد به دینش، و جان خود را تسلیم او کرده تا جان خانوادهاش را با آن بستاند، و خون خود را فدای آن کرده تا خون هموطنانش را بریزد، و بدن خود را به او بخشیده تا بناهای سرزمینش را با آن ویران کرده و صفات و اخلاق نیکو را در هم بکوبد. در حالی که پیامبر - صلی الله علیه وسلم - رحمتی برای جهانیان بود.
و ابن تیمیه - رحمه الله - میگوید: "همهی دین بر محور اخلاص برای پروردگار و رحم و دلسوزی نسبت به خلایق میچرخد".
پس ای فریب خوردگانی که گمان میکنید بر راه هدایت هستید! زیان دنیا هر چند بزرگ باشد، زیان آخرت بزرگتر بوده، و انحراف از مسیر اخروی، فاجعهای جبران ناپذیر است، و آیات الهی و احادیث نبوی فرجام خودکشی و قتل مسلمانان را به وضوح بیان فرمودهاند.
پس چرا از آیات و نشانههای محکم به سوی گمراهی میروید، و در مال و جان بیپروا هستید؟! و همچنان جوانان مسلمان جان و آخرت و کشور و هموطنان خود را ناچیز میشمارند، و آنها را به گروهکی میسپارند که به گمان غالب، دشمنِ دین و کشور او بوده و خانواده و اعتقادش را به تمسخر گرفته است. و جان خود در دنیا به باد هوا داده، و سزاوارِ تهدید شدید اخروی میگردد.
بیتردید اعتقاد قاتل و مقتول و مذهب نماز گزاران اینجا و آنجا، به اندازهی برهم زدن آرامش کشور و از هم گسستن بافت آن، برای کسی که این نقشهها را طراحی میکند اهمیّت ندارد. هدف فتنه انگیزی است و بارها این نوا را نواختهاند اما - بحمد الله – موفق نشدهاند، و هوشیاری هموطنان، صخرهای بزرگ در مسیرِ کامیابی آنهاست.
أعوذُ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم: [الوصف: start-icon] لِإِیلَافِ قُرَیْشٍ (1) إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّیْفِ (2) فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ (3) الَّذِی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] به خاطر [اُنس و] عادت قریش (1) عادت ایشان به کوچ زمستانی و تابستانی (2) پس باید پروردگار این خانه را پرستش کنند (3) همان پروردگاری که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت [الوصف: end-icon] [قریش: 1- 4].
خداوند با قرآن و سنّت به من و شما برکت داده، و با آیات و حکمتهای آنها به ما سود رساند، این را گفته، و از الله متعال برای خود و شما طلب آمرزش میکنم.
خطبهی دوم
سپاس و ستایش از آن الله بوده که در بزرگی خود ستودنی است، شکر و سپاس از آن اوست که در زمین و آسمان بخشنده و روزی رسان است. گواهی میدهم معبود به حقّی جز او وجود ندارد و محمد بنده و فرستادهی او و بهترینِ پیامبران و برگزیدگان است، درود و سلام و برکت خداوند بر وی و همهی خاندان و یارانش باد.
ای مسلمانان: در این روزها که توطئه و نیرنگ علیه تمامیّت ارضی و دین و ملّت شام به اوج خود رسیده، پرتوی نوری را از آنجایی میبینیم که هیئتهای نمایندگی مردم گِرد هم آمدهاند، و از الله میخواهیم در اجتماع آنها خیر و برکت قرار دهد، و برای هموطنان خود خوش یُمن و کلید خیر و نیکی باشند.
به راستی حال و روز مردم شام به جایی رسیده که باید گردانها و گروهها از خواستههای خود کوتاه بیایند، تا برای کشور خود دست آوردی فراهم کنند، خداوند به آنها توفیق دهد در پیمان نامهی ریاض به توافق برسند، و امیدواریم آغازی برای بهبودیِ زخمها، و پایان اشکها و فجایع باشد، و تحرُّک پر خیری برای شام بوده، و آغاز برچیدن ظلم و ستم گردد. و خودِ اجلاس موفقیتِ قبل از پیروزی بوده، و اتحاد اولین نشانهی پیروزی و کامیابی است. و خداوند یاور و پشتیبان مخلصان است.
و این روزها تاکید میشود، هرچه سریعتر: امداد رسانی به مردم سوریه افزایش یابد، چون زمستان امسال سختتر از سالهای گذشته بوده، و آوارگان در داخل و خارج بسیارند، و بدون هیچ منّتی، همدردی و همیاری با برادران ما واجب و ضروری است.
پس از آنچه که الله بر شما ارزانی داشته انفاق کنید، و در سرمای سخت زمستان و با وجود رنجِ گرسنگی و قساوتِ دشمنِ ستمکار، به یاری برادران خود بشتابید.
و اگر اوضاع شام آزمایشی برای عملکردِ مردمِ آنجاست، حال و روز آنها نیز آزمایشی برای دیگران بوده که چه میکنند و چگونه به آنها یاری میرسانند! همه چیز در دست الله است و میشنود و میبیند، و اگر بخواهد آنها را یاری میدهد، اما خداوند سبحان سرنوشتی را مقدّر نموده، برای حکمتی معیّن آن را به پیش میبرد.
و حدیثی از پیامبر - صلی الله علیه وسلم - به روایت امام مسلم همهی این موارد را در بر گرفته دردها و زخمها را تسکین میدهد؛ ایشان میفرماید: «کار مؤمن عجیب و شگفت بوده، و همهی امور او خیر و نیکی است؛ و این تنها برای مؤمن است، اگر شادی و سرور به او رسد، شکر میکند و برای او خیر است، و اگر دچار ضرر و زیانی شد، صبر پیشه میسازد و برای او خیر است».
و با آن که امّت اسلامی شاهدِ برههای سخت، و درد و رنجِ بسیاری است، اما من از میان آن سپیدهی صبح را میبینم، تیر با نیروی حرارت و ذوب شدن، سخت و محکم میشود، و طلا با آتش ناب و خالص میگردد، و هرگاه تاریکی شب به اوج برسد، سپیدهی صبح میدمد. و چه بسیارند دردهایی که با آرزوها تسکین مییابند و خداوند سبحان در سورهی یوسف میفرماید: [الوصف: start-icon] وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَی أَمْرِهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] و خداوند بر کار خود مسلّط است، اما بیشتر مردم نمیدانند [الوصف: end-icon] [یوسف: 21].
ای مسلمانان:
در فلسطین جنبش و تغییری برای مقابله با صهیونستها به وجود آمده که وارد ماه دوم خود میشود، و همانگونه که تلفاتی به دشمن وارد ساخته، شهدا و زخمیها و اسیرانی را تقدیم کرده است، تا یادآور این باشد که ظلم و ستم هر چند که طول بکشد فراموش نمیشود، و طول کشیدن اشغالگری به آن مشروعیت نمیبخشد، و حتی اگر برخی کشورها به سارق و متجاوز حق دزدی و جاوز دهند، حقایق دگرگون نمیشود.
پس مقاومت فلسطینها جهاد بوده و حفظ تمامیّت ارضی آن مرزبانی و پاسداری است، و کشته شدگان آنها به اذن خداوند شهید هستند، و سرانجام آنها پیروزی و موفقیت خواهد بود، همانگونه که در روز محشر پاداش بزرگی در انتظار آنهاست.
و چیزی که همراه با این کشتار و فشارِ مداوم، مسلمانان را به درد میآورد: محاصرهی مردم فلسطین، و نیازِ شدید آنها به معالجه و درمان یا تنگنای معیشتی است.
و حاکمانی که قدرت و توانایی دارند باید این خونریزیها را متوقف کنند، چون هر کس در کار مسلمانی گشایش نماید خداوند در کار او گشایش ایجاد میکند، و هر کس بر ستم دیدگان سخت بگیرد، خود را در معرض فشار و تنگنای الهی قرار میدهد، هر چند که جهان پشتیبان او باشد.
ای بندگان الله:
و متجاوزان در یمن همچنان مشغول صرف اموال و توان خود هستند، که به مصلحت کشور و ثبات ملّت نیست، و این اقدامات تنها برای از میان بردنِ هویّت آنها و به گروگان گرفتن مردم بوده و کشور و مردم را در اختیار بیگانگان قرار میدهد. خداوند مردم یمن در استقرار امنیت و تطهیر آب و خاکش یاری دهد.
و از خداوند میخواهیم همهی تلاشها، برای حفظ جان و یکپارچگی کشور و وحدت موفقیت آمیز بوده، و کوششها برای تحقّق پیشرفت و امنیّت و صلح به سرانجام رسد .
و این کشور و دولتهای خلیج فارس در این امر پیشتاز بوده، و امید است این اتحاد اخیر مایهی همبستگی و افزایش توان و نیروی مسلمانان شود، و در میان نیروهای سیاسی و اقتصادی، چشمها به مرکز تصمیم گیری در ریاض دوخته شده که سرزمین حرمین شریفین ، و خواستگاه اسلام است، خداوند همهی کسانی را که برای اسلام و مسلمانان در تلاش و تکاپو هستند حفظ نماید و در کوشش آنها برکت قرار دهد.
بار الها! به خواست و نیرو و توان تو پناه میبریم، [الوصف: start-icon] عَلَی اللَّهِ تَوَکَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ (85) وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِکَ مِنَ الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] بر الله توکّل میکنیم. پروردگارا! ما را [وسیله] آزمایشِ مردم ستمکار قرار مده (85) و با رحمت خویش ما را از چنگال کافران رهایی بخش [الوصف: end-icon] [یونس: 85، 86].
سپس بر رحمت هدایتگر، و نعمت عطا گشته، پیامبر خدا، محمد بن عبدالله درود و سلام بفرستید.
خداوندا! بر بنده و فرستادهی خود محمد، و خاندان پاک و مطهرش درود وسلام و برکت نازل بفرما، و از همهی یاران پیامبر و پیروان نیک آنها تا روز قیامت راضی و خشنود باش.
بار الها! به اسلام مسلمانان عزّت ببخش و ستمکاران و ملحدان و تبهکاران را خوار و ذلیل بگردان، خداوندا! دین و کتاب و سنّت پیامبرت و بندگان مؤمن خود را یاری بنما.
خداوندا! مجاهدان راه خود را در فلسطین، و سرزمین شام، و در همه جای دنیا یاری بنما، ای پروردگار جهانیان!، بار الها! مسجد الاقصی و مؤمنان آنجا را از ستمِ متجاوزان و اشغالگران رهایی بخش، بار خدایا! از صهیونیستهای متجاوز انتقام بگیر، که آنها توان مقابله با تو را ندارند.
خداوندا! یاور برادران ما در فلسطین و سوریه و همه جای دنیا باش، چون سختی و مشکلات آنها بزرگتر شده و مصیبت آنها شدّت یافته است، و یاوری جز تو ندارند، پس آنها را یاری کن و بر آنها گشایش بنما.
خداوندا! سرزمین ما و همهی کشورهای اسلامی را از هر ناخوشی حفظ بفرما، بار الها! هر کس نسبت به ما و نسبت به اسلام و مسلمانان نظر سوء دارد، او را به خودش مشغول کن، و نیرنگش را به خود او باز بگردان، خداوندا! هر کس به کشور و مسئولان و علما و مردم ما نظر سوء دارد، او را به خودش مشغول بگردان، و بر سر او بلا و مصیبت نازل نما، ای پروردگار جهانیان!.
خداوندا! مسئولان ما را در تحکیم شریعت و سنّت پیامبرت، محمد - صلی الله علیه وسلم - توفیق ده، و آنها را رحمتی برای بندگان مؤمن خود قرار ده.
خداوندا! امنیت و رفاه را در سرزمین ما و سرزمین مسلمانان، منتشر ساز، و شرّ تبهکاران و نیرنگ فاسدان و مصیبتهای روزگار را از ما دور بگردان.
[الوصف: start-icon] رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] پروردگارا! در دنیا به ما نیکی عطا کن، و در آخرت نیز نیکی مرحمت فرما، و ما را از عذابِ آتش باز دار [الوصف: end-icon] [البقرة: 201].
[الوصف: start-icon] رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَی الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ [الوصف: end-icon] [الوصف: start-icon] پروردگارا! گناهان ما را بیامرز، و از زیادهروی ما در کارها چشم پوشی کن، و قدمهای ما را محکم و استوار بدار، و ما را بر گروه کافران پیروز بگردان [الوصف: end-icon] [آل عمران: 147].
خداوندا! گناهان ما را بیامرز، و عیبهای ما را بپوشان، و امور ما را آسان بگردان، و سرانجام ما را چنان کن که مورد پسند توست.
بار الها! مردان و زنان مسلمان و مرده و زندهی آنها را بیامرز، خداوندا! ما و پدر و مادران ما و والدین آنها و همسران و فرزندان ما را مورد آمرزش قرار ده، که تو شنودهی دعاهایی.
از الله آمرزش خواسته، و طلب آمرزش میکنیم، که معبود به حقی جز او وجود ندارد، و زندهی همیشه پاینده بوده و به سوی او باز میگردیم.
خداوندا! تو الله هستی و معبود به حقی جز تو وجود ندارد، و تو بینیازی و ما فقیر، ما را از ناامیدان قرار مده، بار الها! بر ما باران بباران، بار خدایا! بر ما باران بباران، بار الها! به ما بارانی گوارا، فراگیر و حاصلخیز عطا کن که مفید و سودمند بوده و زیانی نداشته باشد، و زمین را زنده گرداند، و بندگان را سیراب نماید، و آن را به هر شهر و بیابانی برسان.
بار الها! باران رحمت باشد و باران عذاب و مصیبت و ویرانی و هلاکت نباشد.
پروردگارا! از ما بپذیر که شنوا و دانایی، و بر ما ببخش که توبه پذیر و مهربانی.
پروردگارا! تو پروردگار صاحب عزّت بوده و تو از توصیف کافران پاک و منزهی، و سلام بر پیامبران، و ستایش از آن پروردگار جهانیان است.
منبع: islamtape