گناهان مرده و نیکی های همیشه زنده
موضوع: احسان و نیکوکاری
تاریخ انتشار: 2016-04-02 | بازدید: 1342
گناهان مرده و نیکی های همیشه زنده
بسم الله و الحمدلله و الصلاة و السلام علی رسول الله صلی الله علیه وسلم و علی آله و صحبه أجمعین.
کسب حسنات و دوری از بدی ها از مهمترین وظایف مسلمان در این دنیاست پس اعمال در روز قیامت بر ترازوی اعمال محاسبه می شود. الله جل وعلا می فرماید: {پس اما هر کس کفه ی میزانش سنگین باشد. در زندگی خشنودی خواهد بود. و اما هرکس کفه ی میزانش سبک باشد. پس جایگاهش هاویه است. و تو چه دانی که آن – هاویه – چیست؟. آتشی سوزان - و شعله ور - است}[1] پس شایسته است یک مسلمان بر اعمال نیکش بیفزاید و برای بهره برداری از ثمره ی آن تلاش و کوشش را پیش گیرد. همچنین باید گناهانش را از بین ببرد و از هر چیزی که باعث رفتن به سوی بدی ها می شود دوری کند.
حالِ مردم پس از مرگ بر اساس اعمالشان با یکدیگر متفاوت است. بعضی از آن ها با مرگشان، نیکی ها و بدی هایشان متوقف می شود. عده ای دیگر نیکی ها و بدی هایشان باقی می ماند. برخی هم نیکی هایشان به پایان می رسد اما بدی هایشان باقی می ماند. اما گروه پیروز کسانی اند که گناهانشان به پایان می رسد اما نهر جوشانی از نیکی ها برایشان باقی می ماند.
پس خوشا به حال کسی که با مرگش، گناهانش نیز می میرد و وای بر کسی که می میرد اما گناهانش تا سال های سال باقی می ماند و به خاطر آن در قبرش عذاب داده می شود.
ابوهریره رضی الله عنه روایت می نماید که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: "کسی که به سوی نیکی راهنمایی کند، برای پاداشی مانند کسی که از او پیروی کند داده می شود در حالی که از پاداش هیچ از آنان کاسته نمی شود و هرکسی به سوی گمراهی دعوت دهد، برایش گناهی است مانند گناه کسی که از او تبعیت کند در حالی که از گناه هیچ از آنان کاسته نمی شود"[2].
پس مسلمان باید این مسأله را به خوبی درک کند و به آن توجه داشته باشد و از پیروی کردن از گناهان و معصیت ها دوری نماید. همچنین از انتشار گناهان و بدی ها در میان مردم دوری کند.
شخص مسلمان باید تمام تلاش و کوشش را در پیش گیرد تا در گناهان دائمی شریک نشود. پس نباید مخالفات شرعی را انتشار دهد و نه کسی را به سوی آن راهنمایی کند. اگر مرتکب گناهی شد بلافاصله به سوی الله جل وعلا توبه کند و در عملی که باعث به دوش کشیدن گناهان دیگران می شود مشارکت نکند، زیرا اگر وی بمیرد و در قبرش هم باشد گناه آن در کارنامه ی اعمالش نوشته شود.
همچنین انس رضی الله روایت می نماید که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: "اجر هفت چیز به بنده حتی پس از مرگش در قبر به او می رسد: کسی که علمی را آموزش داده باشد یا نهری را جاری کرده باشد یا چاهی را حفر کرده باشد یا نخلی را کاشته باشد یا مسجدی را بنا کرده باشد یا قرآنی را به ارث گذاشته باشد و یا فرزندی را به جای گذاشته باشد که پس از مرگش برای او طلب مغفرت کند"[3].
لذا مسلمان باید برای به دست آوردن رضایت و خشنودی الله عزوجل تلاش کند تا نهایت راهش به بهشت ختم گردد. فرصت ها را برای برجای گذاشتن ارثی از حسنات و نیکی های دائمی، غنیمت بداند تا با فضل آن در دنیا و آخرت پاداش داده شود.
نیکی ها دائمی بسیارند، مانند: بنای مسجد، ساختن یتیم خانه، اهداء مصحف به مساجد و دیگران، انتشار علوم شرعی و علوم نافع، تربیت فرزندانی صالح و نیکوکار، کمک کردن به دیگران برای دست یابی به انجام اعمال نیک دائمی و آنان را برای مشارکت در نوع اعمال تشویق کند، فضیلت این گونه اعمال را برایشان بیان کند و با آنان در تحقق آن مشارکت نماید و به اندازه ی توانانی اش در پروژه های خیریه مشارکت کند.
از الله جل وعلا خواستاریم که رضایت و خشنودی اش را نصیب مان گرداند. والحمدلله رب العالمین والصلاة والسلام علی محمد صلی الله الله علیه وسلم.
مترجم: ام احمد
http://ar.islamway.net
[1] {فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ﴿٦﴾فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ﴿٧﴾وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ﴿٨﴾فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ﴿٩﴾وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ﴿١٠﴾نَارٌ حَامِیَةٌ} قارعه:6-11
[2] "من دعا إلی هدًی، کان له من الأجر مثلُ أُجور من تَبِعه، لا ینقُص ذلک من أُجورهم شیئًا، ومن دعا إلی ضلالةٍ، کان علیه من الإثم مثلُ آثام من تبعه، لا ینقُصُ ذلک من آثامهم شیئًا" روایت مسلم.
[3] "سبعٌ یَجری للعبد أجرُهنَّ وهو فی قبره بعد موته: مَن علَّم علمًا، أو أجری نهرًا، أو حفر بئرًا، أو غرس نخلاً، أو بنی مسجدًا، أو ورَّث مصحفًا، أو ترک ولدًا یستغفر له بعد موته" روایت بزار در "کشف الاستار؛ آلبانی آن را در "صحیح الجامع" حسن دانسته است.
منبع: نوار اسلام
