رفتار با فرزندان فحّاش نسبت به والدین چگونه باشد؟
الحمدلله،
ابن قیم رحمة الله علیه می گوید: "... بنابر این هر کس که از آموختن چیزهای لازم و مفید به فرزندش کوتاهی کند و او را به حال خود رها سازد، بدترین کار و اهانت را کرده است و علت فاسد شدن بیشتر فرزندان کوتاهی و اهمال پدران و علت آن است که پدران از آموختن فرایض دینی و سنن به فرزندان قصور می ورزند و در کودکی آنها را به حال خود رها می کنند و این کودکان خود نیز توانایی انجام کاری برای خود را ندارند و نتیجه آن می شود که پدران از بزرگ شدن فرزندانشان هیچ سودی نمی برند".
بنابراین در درجه اول شاید تقصیر خود والدین باشد که فرزندانشان را تا سن بلوغ اهمال میکنند و سپس با نافرمانی آنها روبرو میشوند.
بهر حال یکی از بهترین روش برای حفظ و تربیت آنها، علاوه بر سعی و کوشش، دعا هست، زیرا دعای والدین برای فرزندان مستجاب هست، و پیامبران و فرستادگان خداوند برای فرزندان و همسران خود دعا کرده اند. "ربنا هب لنا من ازواجنا و ذریاتنا قرة عین" (فرقان/74)، یعنی: «پروردگارا! به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنی چشمان ما باشد».
" و اذ قال ابراهیم رب اجعل هذا البلد ءامنا و اجنبنی و بنی ان نعبد الاصنام" (ابراهیم/ 35) «و به یاد آور هنگامی که ابراهیم گفت: پروردگارا! در این شهر امنیت و آرامش برقرار کن و من و فرزندانم را از پرستش بت ها به دور دار».
آیات مشابه این دو آیه در قرآن فراوان است. چه بسیار دعاهایی که گمراهانی را هدایت کرده است، و چه بسیار دعاهایی بوده اند که راه تربیت را کوتاه تر و نزدیک تر ساخته اند.
توصیه می شود که اوقات اجابت دعا را مد نظر قرار دهیم و از موانع قبولی دعا دوری کنیم. به نزد خداوند متعال برای هدایت فرزندان خود و دور شدن شیطان از آنان دعا و برای این منظور به درگاه آن خالق یکتا تضرع و در مقابلش کرنش کنیم و به یاد داشته باشیم که تلاش شخصی ما چندان نیست و ما باید از خداوند برای اصلاح امور فرزندانمان استمداد جوییم.
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
منبع: اسلام پرسش و پاسخ