چگونه خود را از آزار و اذیت جنیان و شیاطین حفظ کنیم؟ موضوع: ایمان تاریخ انتشار: 2016-10-03 | بازدید: 1094

بسم الله الرحمن الرحیم

چگونه خود را از آزار و اذیت جنیان و شیاطین حفظ کنیم؟

در ابتدا باید بدانیم که اگر کسی بگوید جن را دیده است کلامش خطا و نادرست است زیرا جن به وسیله ی انسان دیده نمی شود.

امام شافعی رحمه الله می فرماید: (هر کس از اهل عدالت بگوید جن را دیده است شهادت و گواهی دادنش باطل می شود زیرا الله عزوجل می فرماید: {بی گمان او و هم نوعانش شما را می بینند در صورتی که شما آنها را نمی بینید}[1] مگر اینکه نبی باشد)[2].

ابن حزم رحمه الله می فرماید: (جن، حقیقت دارد و آنان مخلقوقی از مخلوقات الله عزوجل هستند. کافر و مؤمن دارند. ما را می بینند و ما آنان را نمی بینیم. می خورند، تولید مثل می کنند و می میرند. الله تعالی می فرماید: {ای معشر جنیان و انسان ها}[3]، {و جنیان را پیش از او از آتشی سوزان آفریدیم}[4]. همچنین الله تعالی از زبان خود جنیان نقل می کند: {و این که گروهی از ما مسلمان و گروهی کافر هستند، پس هر کس که اسلام آورده کسانی هستند که راه رستگاری را جستجو کرده اند (۱۴) و اما کافران هیزم جهنم خواهند بود}[5] و الله تعالی می فرماید: {بی گمان او و هم نوعانش شما را می بینند در صورتی که شما آنها را نمی بینید}، {آیا غیر از من او و فرزندانش را دوستان و اولیای خود قرار می دهید؟!!}[6]، {همه چیز بر روی آن – زمین – فنا و نابود می شود}[7] و می فرماید: {هر نَفْسی مزه ی مرگ را می چشد}[8]...)[9].

برای همین اگر کسی فکر کند که جن را دیده است در حقیقت آن را ندیده بلکه آن خیالات و اوهامی است که به سراغش آمده یا اینکه جن خود را به شکل دیگری درآورده است و هیئت واقعی اش را که الله تعالی او را آنگونه آفریده است را تغییر داده.

همچنین باید بدانیم که اذیت شدن انسان توسط جن امری حقیقی و ثابت شده که جلوگیری از آن به وسیله ی قرآن و اذکار شرعی صورت می گیرد.

شیخ ابن عثیمین رحمه الله می فرماید: (شکی در این نیست که جن بر انسان با اذیت و آزارش تأثیر می گذارد تا جایی که آزارش حتی به قتل هم می رسد و شاید هم با پرتاب سنگ به سویش به او آسیب برساند و یا اینکه انسان را بترساند و دیگر چیزهایی که در سنت ثبت شده و وضعیت و واقع بر آن دلالت دارد. ثابت شده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم به برخی از اصحابش در یکی از غزوه ها اجازه داد که به نزد خانواده هایشان بروند – گمان می کنم که غزوه ی خندق بود – یکی از آنان جوانی تازه داماد بود. او زمانی که به خانه اش رسید دید همسرش کنار در خانه نشسته است این امر را ناپسند دید، زنش به او گفت: داخل شو. زمانی که وارد شد دید که ماری به خود پیچیده بر رختخواب قرار گرفته، جوان با نیزه ای به همراه داشت به آن ضربه زد تا اینکه مُرد. در همان لحظه – لحظه ای که مار در آن مرد – جوان نیز مرد. دانسته نشد که کدام یک از آن دو یعنی مار و جوان زودتر مُرد. زمانی که خبر به رسول الله صلی الله علیه وسلم رسید، ایشان از قتل جنیان که در خانه ها بودند را نهی کردند به جز اَبتر – مار کوتاه خطرناک – و ذا الطُّفیتین - ماری که در پشتش دو خط سفید دارد -.

این دلیل است برای اینکه جن بر انسان تعدی و ستم می کند و آنان را آزار می دهد همان طور که واقع نیز شاهد و گواه آن است.  زیرا خبرهای مکرر پخش شده که شخصی به خرابه ای می رود و سنگ هایی به سویش پرتاب می شود در حالی که او انسان دیگری را در این خرابه نمی بیند، یا صداهایی می شنود یا اینکه صوتی مانند صوت خش خش درختان به گوشش می رسد و مانند این ها که باعث ترس و وحشت شده و آسیب می بیند. همچنین جن ممکن است وارد جسد انسان شود یا به خاطر اینکه عاشقش شده یا برای اذیت و آسیب رساندن به او و یا به دلایل دیگری. الله تعالی به این امر اینگونه اشاره نموده است: {کسانی که ربا می خورند، از قبر بر نمی خیزند مگر مانند کسی که شیطان او را دچار دیوانگی کرده است}[10].  در این نوع حالت ها ممکن است جن از دورن انسان صحبت کند و کسی را که بر آن شخص آیاتی از قرآن کریم را می خواند مورد خطاب قرار دهد و شاید هم قاری از او تعهد بگیرد که دوباره برنگردد و چیزهای دیگری که اخبار آن در میان مردم انتشار یافته و پخش شده است.

بنا براین پس راه های حمایت و منع از شر جن این است که انسان آنچه را که در سنت، خاص برای این منظور ذکر شده است را بخواند مانند آیة الکرسی؛ پس اگر انسان آیة الکرسی در شب بخواند همچنان تحت حمایت و حفاظت الهی خواهد بود و شیطان به او نزدیک نمی شود تا زمانی که صبح فرا رسد. الله حافظ و نگاهدار است)[11].

در سنت اذکاری آمده است که انسان با آن خود را از شر شیطاطین حفظ می کند؛ از جمله ی آن ها:

پناه بردن به الله از جن:

الله تعالی می فرماید: {و اگر از سوی شیطان وسوسه ای به تو رسد به الله پناه ببر بی گمان او شنوای داناست}[12]. از سلیمان بن صرد روایت شده که فرمود: دو مرد در نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم با یکدیگر دعوا کردند تا اینکه چهره ی یکی از آنان از شدت خشم، قرمز گشت؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: همانا من کلمه را می شناشم که اگر آن را بگوید خشمش از بین می رود: أعوذ بالله من الشیطان الرجیم - از شیطان رانده شده به الله پناه می برم)[13].

خواندن دو سوره ی ناس و فلق:

از ابو سعید خدری رضی الله عنه روایت است که فرمود: (رسول الله صلی الله علیه وسلم از جنیان و چشم زخم انسان به الله پناه می برد – یعنی أعوذ بالله من الشیطان الرجیم می گفتند – تا اینکه دو سوره  ی ناس و فلق نازل شد پس از آن دو را برای اینکار می خواندند و چیزهای دیگر را رها کردند)[14].

خواندن آیة الکرسی:

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که فرمود: رسول الله صلی الله علیه وسلم مرا به حفاظت از زکات رمضان وکیل کردند، شخصی آمد و شروع به گرفتن طعام کرد پس او را گرفتم و گفتم: شکایتت را نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم می برم. گفت: کلماتی را به تو یاد می دهم که الله با آن به تو نفع می رساند. گفتم: چیست؟ گفت: زمانی که به سوی رختخوابت می روی پس این آیه را بخوان: {الله لا إله إلا هو الحی القیوم}[15]... تا اینکه آیه را به پایان رساند. پس آن همچنان بر تو حافظی از سوی الله قرار می دهد و شیطان به تو نزدیک نمی شود تا اینکه صبح فرا رسد. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: اسیر تو شب گذشته چه کرد؟ گفتم: ای رسول الله! به من چیزی را آموخت که ادعا می کرد الله تعالی به وسیله ی آن به من نفع می رساند. فرمودند: آن چه بود؟ گفت: مرا امر کرد زمانی که به رختخوابم می روم آیة الکرسی را بخوانم. ادعا می کرد که شیطان به من نزدیک نمی شود تا زمانی که صبح فرا رسد و همچنان حافظی برای من از سوی الله قرار می دهد. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: اما همانا او به تو راست گفته درحالی که دروغگوست، او شیطان بود)[16].

خواندن سوره ی بقره:

از ابو هریره رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: (خانه هایتان را قبرستان نگردانید و همانا شیطان از خانه ای که در آن آیة الکرسی خوانده شود فرار می کند)[17].

خواندن خاتمه ی سوره ی بقره:

از ابو مسعود انصاری رضی الله عنه روایت که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: (کسی که دو آیه ی آخر سوره ی بقره را در شب بخواند برایش کفایت می کند)[18].

از نعمان به بشیر رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: (همانا الله کتابی را دو هزار سال قبل از خلقت آسمان ها و زمین نوشت از آن دو آیه ی آخر سوره ی بقره را نازل نمود و در خانه ای خوانده نمی شود مگر اینکه شیطان به مدت سه شب در آنجا باقی نمی ماند)[19].

صد بار گفتن "لا إله إلا الله وحده لا شریک له، له الملک وله الحمد، وهو علی کل شیء قدیر":

از ابوهریره روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: (هرکس روزانه صد بار بگوید: لا إله إلا الله وحده لا شریک له، له الملک وله الحمد، وهو علی کل شیء قدیر؛ برایش معادل آزاد کردن ده برده، نوشته شدن صد نیکی و پاک شدن صد گناه است. همچنین در آن روز برایش پناهگاهی از شیطان می باشد تا زمانی که شب فرا رسد و کسی با عملی افضل تر از او نخواهد آمد مگر اینکه آن را بیشتر انجام داده باشد)[20].

کثرت ذکر الله عزوجل:

حارث اشعری از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت می کند که ایشان فرمودند: (همانا الله تعالی یحیی بن زکریا علیه السلام را به پنج چیز امر نمود که به آنان عمل کند و بنی اسرائیل را نیز بدان فرمان دهد تا به آن عمل کنند.... و شما را امر می کنم که الله تعالی را ذکر کنید، همانا مثال آن مانند کسی است که دشمن به سرعت به دنبال ردش هستند تا اینکه به قلعه ای محکم می رسد و خودش را از آنها حفظ می کند؛ این چنین بنده خودش را نمی تواند از شر شیطان حفظ کند مگر با ذکر الله تعالی...)[21].

اذان:

از سهیل بن ابو صالح روایت که فرمود: (پدرم مرا به سوی بنی حارثه فرستاد و همراه من برده ی مان یا دوستمان بود، پس از پشت دیواری منادی ای او را ندا داد. شخصی که همراهم بود از دیوار بالا رفتم اما چیزی را ندید، پس آن را به پدرم بازگو کردم. او گفت: اگر احساس می کردم که چنین چیزی برایت اتفاق می افتد تو را نمی فرستادم اما اگر صدایی شنیدی پس ندای نماز را بگو، همانا من از ابوهریره رضی الله عنه شنیدم که از رسول لله صلی الله علیه وسلم روایت می کرد که فرمودند: زمانی که ندای نماز داده می شود همانا شیطان می گریزد و برایش دشمنی سرسخت است)[22].

قرائت قرآن پناهگانی است که شخص را از شیاطین حفظ می کند:

الله متعال می فرماید: {و هنگامی که قرآن را می خوانی میان تو و آنان که به قیامت ایمان نمی آورند پرده ای ستر شده – پوشیده و پنهان – قرار می دهیم}[23].

مترجم: ام احمد

https://islamqa.info

[1] {إِنَّهُ یَرَاکُمْ هُوَ وَقَبِیلُهُ مِنْ حَیْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ} اعراف:27

[2] أحکام القرآن: 2/195-196

[3] {یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ} الرحمن:33

[4] {وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ} حجر: 27

[5] {وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ ۖفَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَٰئِکَ تَحَرَّوْا رَشَدًا﴿١٤﴾وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا} جن: 14-15

[6] {أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّیَّتَهُ أَوْلِیَاءَ مِنْ دُونِی} کهف: 50

[7] {کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ} الرحمن: 26

[8] {کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ} عنکبوت: 57

[9] المحلی: 1/34-35

[10] {الَّذِینَ یَأْکُلُونَ الرِّبَا لَا یَقُومُونَ إِلَّا کَمَا یَقُومُ الَّذِی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَانُ مِنَ الْمَسِّ} بقره:275

[11] مجموع فتاوی الشیخ ابن عثیمین: 1/287-288

[12] {وَإِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّـهِ ۚإِنَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ} اعراف:200

[13] عن سلیمان بن صرد: أن رجلین استبَّا عند النبی صلی الله علیه وسلم حتی احمرَّ وجه أحدهما فقال صلی الله علیه وسلم: إنی لأعلم کلمة لو قالها لذهب عنه ما یجد: أعوذ بالله من الشیطان الرجیم. روایت بخاری و مسلم.

[14] عن أبی سعید الخدری رضی الله عنه قال: کان رسول الله صلی الله علیه وسلم یتعوذ من الجان وعین الإنسان حتی نزلت المعوذتان فلما نزلتا أخذ بهما وترک ما سواهما. روایت ترمذی و گفته است: حسن غریب است. همچنین روایت نسایی و ابن ماجه نیز می باشد. آلبانی آن را در "صحیح الجامع" صحیح دانسته است.

[15]{اللَّـهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ۚلَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚلَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۗمَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚیَعْلَمُ مَا  بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖوَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚوَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖوَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚوَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ} بقره: 255

[16] عن أبی هریرة قال: وکلنی رسول الله صلی الله علیه وسلم بحفظ زکاة رمضان فأتانی آت، فجعل یحثو من الطعام، فأخذته فقلت لأرفعنک إلی رسول الله صلی الله علیه وسلم، فقال: أعلمک کلمات ینفعک الله بهن  قلت: ما هی؟ قال: إذا أویت إلی فراشک فاقرأ هذه الآیة: {الله لا إله إلا هو الحی القیوم} . . . حتی ختم الآیة فإنه لن یزال علیک حافظ من الله تعالی ولا یقربک شیطان حتی تصبح، فقال النبی صلی الله علیه وسلم: ما فعل أسیرک اللیلة؟ قلت: یا رسول الله علَّمَنی شیئاً زعم أن الله تعالی ینفعنی به، قال: وما هو؟ قال: أمرنی أن أقرأ آیة الکرسی إذا أویت إلی فراشی، زعم أنه لا یقربنی حتی أصبح،  ولا یزال علیَّ من الله تعالی حافظ، فقال النبی صلی الله علیه وسلم: أما إنه قد صدقک وهو کذوب، ذاک الشیطان. روایت بخاری.

[17] لا تجعلوا بیوتکم مقابر، وإن الشیطان ینفر من البیت الذی تقرأ فیه سورة البقرة. روایت مسلم.

[18] من قرأ الآیتین من آخر سورة البقرة فی لیلة کفتاه. روایت بخاری و مسلم.

[19] إن الله کتب کتابا قبل أن یخلق السموات والأرض بألفی عام أنزل منه آیتین ختم بهما سورة البقرة، ولا یقرآن فی دار ثلاث لیال فیقر بها شیطان. روایت ترمذی. آلبانی آن را در "صحیح الجامع" صحیح دانسته است.

[20] مَن قال لا إله إلا الله وحده لا شریک له، له الملک وله الحمد، وهو علی کل شیء قدیر فی یوم مائة مرة، کانت له عدل عشر رقاب، وکتب له مائة حسنة، ومحیت عنه مائة سیئة، وکانت له حِرزاً من الشیطان یومه ذلک حتی یمسی، ولم یأت أحد أفضل مما جاء به إلا أحد عمل أکثر من ذلک. روایت بخاری و مسلم.

[21] إن الله تعالی أمر یحیی بن زکریا علیه السلام بخمس کلمات أن یعمل بها ویأمر بنی إسرائیل أن یعملوا بها ... ، وآمرکم أن تذکروا الله تعالی، فإن مثل ذلک کمثل رجل خرج العدو فی أثره سراعا حتی إذا أتی علی حصن حصین فأَحْرز نفسه منهم، کذلک العبد لا یحرز نفسه من الشیطان إلا بذکر الله تعالی. روایت ترمذی و آن را حسن صحیح دانسته است. آلبانی آن را در "صحیح الجامع" صحیح دانسته است.

[22] أرسلنی أبی إلی بنی حارثة ومعی غلام لنا أو صاحب لنا، فناداه مناد من حائط باسمه، وأشرف الذی معی علی الحائط فلم یر شیئا، فذکرت ذلک لأبی، فقال: لو شعرت أنک تلقی هذا لم أرسلک، ولکن إذا سمعت صوتا فناد بالصلاة، فإنی سمعت أبا هریرة رضی الله عنه یحدث عن رسول الله صلی الله علیه وسلم أنه قال: إن الشیطان إذا نودی بالصلاة ولَّی وله حُصاص. روایت مسلم.

[23] {وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَبَیْنَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا} اسراء:45