سریع راه رفتن برای رسیدن به نماز جماعت موضوع: نماز تاریخ انتشار: 2016-11-09 | بازدید: 1110

بسم الله الرحمن الرحیم
سریع راه رفتن برای رسیدن به نماز جماعت

الحمد لله، والصلاة والسلام علی رسول الله، وعلی آله، وصحبه، أما بعد:
هر کسی که برای نماز جماعت می آید سنت این است که با آرامش و وقار به سوی آن گام بردارد و تند رفتن و دویدن مکروه است.!
 از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: "زمانی که اقامه را شنیدید پس به سوی نماز، با آرامش و وقار گام بردارید و عجله نکنید هر چه از نماز را دریافتید، بخوانید و بقیه را خودتان، کامل کنید" .
همچنین در حدیثی دیگری می فرمایند: "زمانی که اقامه ی نماز گفته شد پس شتابان برای نماز نیاید، بلکه باید با آرامش و متانت گام بردارید، لذا هرچه از نماز را دریافتید بخوانید و آنچه که فوت شده بود را کامل کنید؛ همانا هریک از شما که قصد نماز دارد و حرکت کند گویا که او در نماز است" .

شیخ منصور بهوتی رحمه الله گفته است: "(و) مستحب است (که به سوی آن راه برود) یعنی: به سوی نماز (با آرامش و وقار)؛ اصل در آن: حدیث صحیح است که (زمانی که اقامه را شنیدید پیاده بیایید و باید آرامش و وقار داشته باشید، و آنچه از نماز را دریافتید بخوانید و آنچه را که از دست دادید کامل کنید) " .

شیخ بن باز رحمه الله می فرماید: "تند رفتن و دویدن امری مکروه و ناشایست است؛ زیرا نبی صلی الله علیه وسلم می فرمایند: (زمانی که برای نماز می آیید پیاده بیایید و باید با آرامش و وقار بیایید، وآنچه را از نماز دریافتید بخوانید و آنچه از دست دادید را کامل کنید)  و سنت این است که پیاده و خاشعانه و بدون عجله بیاید، با تأنی و حوصله مانند راه رفتن عادی اش گام بردارد همراه با خشوع و طمأنینه بیاید تا اینکه به صف برسد؛ این سنت است" . 
اگر کسی ترس از دست رفتن نماز جماعت را داشته باشد، در این باره اختلاف وجود دارد که: آیا می تواند به خاطر دست یافتن به فضیلت جماعت سریع و تند بیاید؟ یا اینکه امر بر اصل نهی باقی می ماند؟ به ویژه ثابت شده که وی گویا در نماز می باشد مادامی که نیت و قصد نماز و رفتن به سوی آن را کرده باشد؟

امام نووی رحمه الله می فرماید: "ذکر کردیم که مذهب ما بر این است: برای کسی که قصد نماز جماعت را دارد سنت  است که با آرامش گام بردارد و فرقی نمی کند که ترس از دست دادن تکبیرة الاحرام را داشته باشد یا نداشته باشد؛ این را ابن مُنذِر از زید بن ثابت، انس رضی الله عنهم، احمد، ابوثَور رحمهم الله نقل کرده است و ابن منذر هم همین رأی را برگزیده است. همچنین عَبْدَرِی آن را از اکثریت علما نقل نموده است.
ابن مسعود و ابن عمر رضی الله عنهم و اَسوَد بن یزید و عبدالرحمن بن یزید که این دو تابعی هستند و اسحق بن رَاهْوَیْه گفته اند: اگر ترس از دست دادن تکبیرة الاحرام را داشت، شتاب کند.
دلیل ما: حدیث پیشین است" .

قول شتاب کردن در این حالت را شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله نیز برگزیده است؛ گفته است: "و اگر ترسید که جماعت یا نماز جمعه را به طور کامل از دست می دهد پس درست نیست که شتاب کردن در این جا را برایش مکروه دانست؛ زیرا آن اگر دست برود دوباره به دست نمی آید" . 

همچنین در "الموسوعة الفقهیة"  آمده است: "امام مالک فرموده است: شتاب در راه رفتن برای رسیدن به نماز جماعت، جایز است، به خاطر دست یابی به فضیلت آن، اما با شتابی اندک نه بمانند دویدن اسب، یعنی: بدون دویدن، زیرا خشوع از بین می رود".
شیخ محمد بن ابراهیم آل شیخ رحمه الله می فرماید: "همچنین عده ای گفته اند: اگر ترسید که نماز جماعت یا جمعه را از دست دهد پس می تواند عجله کند، به این دلیل که برای آن جایگزینی نیست؛ پس چیزی را که شیخ انتخاب کرده است ارتکاب یکی از دو مفسده برای از دست دادن بدترین مورد آن ها می باشد؛ زیرا مفسده ی از دست دادن نماز جمعه یا جماعت، بزرگتر و بدتر است؛ چون واجب است اما از عجله، منع شده است و نهی در این جا به منظور کراهیت می باشد" .  
بنابراین، اصل برای کسی که به سوی مسجد می آید این است که با خشوع و آرامش بیاید و در راه رفتنش عجله نکند مگر زمانی که ترس از دست دادن جماعت را داشته باشد در این صورت می تواند اندکی تندتر برود تا به جماعت برسد اما بدون خلل وارد کردن به وضعیت و وقارش با امری ناشایسته.

مترجم: ام احمد
https://islamqa.info