اسباب ثبات و پایداری در دین (10) موضوع: دعوت و حکمت تاریخ انتشار: 2016-11-10 | بازدید: 945

اسباب ثبات و پایداری در دین (10)

الله متعال بنا به رحمت و شفقت خویش بسیاری از اسباب استقامت و پایداری را در قرآن و بر زبان پیامبرش وسیرت وی برای ما بیان نموده‌اند. و همانطور که می دانیم این عوامل بسیاراند.  در نتیجه در این مقاله می خواهیم به یکی از این اسباب که مطمئن بودن به یاری الله تعالی و اینکه آینده از اسلام است بپردازیم.

مطمئن بودن به یاری الله تعالی و اینکه آینده از اسلام است

هنگامی که پیروزی به تاخیر می ‌افتد خیلی بیشتر به استقامت نیاز داریم تا مبادا در لحظات واپسین متزلزل شویم، الله متعال می‌ فرماید: (وچه بسا پیامبرانی که مردان الهی فراوان به همراه آن‌ها جنگ کردند آن‌ها هیچگاه در برابر آنچه در راه الله به آن‌ها رسید سست نشدند و ناتوان نگردیدند و زبونی نشان ندادند و پروردگار استقامت کنندگان را دوست می‌ دارد، گفتار آن‌ها فقط این بود که پروردگارا ما را ببخش و از تندرویهای ما در کارها صرف نظر کن، قدم‌های ما را ثابت بدار و ما را بر گروه کافران پیروز بگردان، لذا  الله پاداش این جهان و پاداش نیک آن جهان را به آن‌ها داد)[1].

در دوران شکنجه و عذاب هنگامی که رسول الله صلی الله علیه و سلم می‌خواستند یاران جفا کشیده خویش را دلگرمی دهد و بر راه اسلام ثابت نگاه دارد، آنان را بشارت می ‌داد که آینده از آنِ اسلام است. در حدیث خباب رضی الله عنه در صحیح بخاری آمده: (پروردگار این دین را استقرار خواهد بخشید تا اینکه سواری، مسافت میان صنعاء تا حضرموت را بدون هیچگونه ترس از دشمنی، می‌ پیماید، مگر خوف از الله و بیم گرگ بر گوسفندان)[2].

پس بیان احادیثی که در آن‌ها بشارت داده شده که آینده از آن اسلام است، برای تربیت نونهالان بر ثبات و استقامت، بسیار مهم است.

ادامه دارد...

برگرفته از کتاب: عوامل استقامت در دین، تألیف: شیخ محمد صالح منجد، ترجمه: عبد القدوس دهقان.

[1] ـ آل عمران: 146ـ148: ﴿وَکَأَیِّن مِّن نَّبِیّٖ قَٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّیُّونَ کَثِیرٞ فَمَا وَهَنُواْ لِمَآ أَصَابَهُمۡ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا ٱسۡتَکَانُواْۗ وَٱللَّهُ یُحِبُّ ٱلصَّٰبِرِینَ ١٤٦ وَمَا کَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِیٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَی ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡکَٰفِرِینَ ١٤٧ فَ‍َٔاتَیٰهُمُ ٱللَّهُ ثَوَابَ ٱلدُّنۡیَا وَحُسۡنَ ثَوَابِ ٱلۡأٓخِرَةِۗ وَٱللَّهُ یُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِینَ ١٤٨﴾.

[2]- فتح الباری، 7/165: (ولیتمنَّ اللهُ هذا الأمرحتی یسیرالراکب من صنعاء إلی حضرموت ما یخاف إلا الله والذئب علی غنمه).