کریسمس: روز دشنام و ناسزاگویی!! موضوع: فرقه ها و ادیان تاریخ انتشار: 2017-01-08 | بازدید: 1272

بسم الله الرحمن الرحیم

کریسمس: روز دشنام و ناسزاگویی!!

امام بخاری رحمه الله در کتاب صحیحش حدیث ابوهریره رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وسلم را رایت می کند که ایشان فرمودند: "الله می فرماید: آدمی زاد مرا تکذیب می کند حال آن که شایسته اش نبود مرا تکذیب کند و مرا دشنام می دهد حال آن که شایسته اش نبود مرا دشنام دهد؛ اما تکذیبش این است که می گوید: الله مرا همانند آفرینش اول زنده نمی کند و آفرینش اولیه بر من آسان تر از خلقت دوباره نیست؛ اما دشنامش این است که می گوید: الله برای خود فرزندی اختیار کرده، حال آنکه من یکتای بی نیازم که نزاده و نه زاییده شده و کسی همتای من نیست"[1].

تکذیب کردن و ناسزا گفتن به الله به وسیله ی عده ای از برخی از آفریدگانش صورت می گیرد: {و یهود گفتند: عزیر، پسر الله ست}[2]؛ {و نصاری گفتند: مسیح، پسر الله است}[3] اما مشرکین: {و برای الله که پاک و منزه است دخترانی قرار می دهند و برای خودشان آنچه را میل دارند}[4].

الله منزه و پاک است و از آنچه آنها می گویند بسی برتر و والاتر است.

این ها رأی و نظر و دیدگاه هایی نیستند که بشر در این جا و آنجا بیان کنند بلکه دینی است که بسیاری از آدمیان بدان اعتقاد دارند و برای الله زن و فرزند قرار می دهند.

با این وجود دشنام دادن ها و ناسزاگویی باز هم الله متعال بر آفریدگانش حلیم و صبور است؛ در حدیثی رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرمایند: "هیچ کس در برابر ناسزاگویی از الله عزوجل، بردبارتر نیست. به او شرک می ورزند و برایش فرزند قرار می دهند سپس الله آنان را حفظ کرده و روزی شان می دهد"[5].

اما ما من بیا تا در خشم و غضب الله جل وعلا در روز قیامت بر آن تکذیب کنندگان و کسانی که برایش فرزند نسبت می دهند، اندکی تأمل و اندیشه کنیم. الله تبارک و تعالی می فرماید: {و زمانی که الله می فرماید: ای عیسی پسرمریم! آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را به عنوان دو معبود به جای الله انتخاب کنید؟- عیسی - گوید: تو منزهی! من حق ندارم آنچه را که حق ندارم بگویم! اگر چنین سخنی را گفته باشم؛ بی گمان تو می دانی؛ تو از آنچه در نَفْس من است آگاهی و من آنچه که در نَفْس توست را نمی دانم، یقیناً تو خود عالم غیب هایی (116) من چیزی جز آنچه مرا به آن فرمان دادی به آنها نگفتم – گفتم – که الهی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست و تا زمانی که در میان آنها بودم مراقب و گواهشان بودم و چون مرا برگرفتی تو خودت مراقب آنها بودی و تو بر هر چیز گواهی (117) اگر آنها را عذاب دهی آنان بندگان تو هستند و اگر آنها را بیامرزی تو نیرومند حکیمی}[6].

بلکه تمام جهان با تمام آسمان ها و زمین و کوه هایش به خاطر این دروغ به خشم می آیند؛ الله تعالی می فرماید: {و گفتند: الله مهربان فرزندی برگرفته است (88) به راستی که سخن بسیار زشت و زننده ای به میان آوردید (89) نزدیک است آسمان ها از این سخن پاره پاره شوند و زمین بشکافد و کوه ها به شدت در هم فرو ریزد (90) از اینکه به الله مهربان فرزندی نسبت می دهند (91) و برای الله مهربان سزاوار نیست که فرزندی برگیرد (92) هیچ چیز در آسمان ها و زمین نیست مگر اینکه بنده وار به سوی الله رحمان می آید (93) او تمام آن ها را سرشماری کرده و تعدادشان را می داند (94) و هریک از آن ها روز قیامت تک و تنها به پیشگاه او خواهد آمد}[7].

لرزش و جنبش و انقلاب جهان هستی.. نزدیک است آسمان پاره پاره شود، زمین بشکافد و کوه ها از بین بروند به خاطر کلمه ی زشت و بدی که عده ای از بنی آدم به پرودگار، خالق و مالک شان نسبت می دهند!!

علامه باقلانی رحمه الله در کوتاه ترین مناظره ای که با عده ای از کشیشان داشت بر آنان وارد شد، وی با یکی از کشیشان احوال پرسی کرد و این گونه گفت: ای کشیش حالت چه طور است و خانواده و فرزندانت چه طوراند؟ کشیش گفت: آیا نمی دانی که ما کشیش را از داشتن همسر و فرزند پاک و منزه می دانیم! باقلانی رحمه الله گفت: می دانیم که شما الله را از داشتن همسر و فرزند پاک و منزه نمی دانید پس آیا کشیش از الله مقدس تر است؟!! در این جا مناظره تمام شد.

بله ای برادر و ای خواهر مسلمان!

در بیست و پنجم ماه دسامبر هر سال، گروه هایی این ناسزا گویی و دشنام دادن به الله جل وعلا را جشن می گیرند. این روز در نزدشان روز ولادت خدا و کودک خداست؛ همانا او خدایی کودک و پسر خدایی کودک است!! زیرا آنان در سرودهای شان در آن روز او را "طفل غار" می نامند و با این حال با کمال تأسف بسیاری از مسلمانان را می بینی که در جشن دشنام دادن و ناسزاگویی با این قوم مشارکت می کنند و این روز را جشن می گیرند و تبریک می گویند؛ آنان در تقدیس این روز با گذاشتن درخت میلاد و برپایی جشن ها و شب نشینی ها نمی دانند که در چه گناه بزرگی گرفتار شده اند!! الله تعالی می فرماید: {و به راستی در کتاب بر شما نازل کرده ایم که چون شنیدید کسانی به آیات الله کفر می ورزند و آن را به ریشخند می گیرند با آنان منشینید تا آنگاه که به سخنی دیگر بپردازند در غیر این صورت شما نیز همانند آنها خواهید بود و الله، تمام منافقان و کافران را در جهنم گرد می آورد}[8]. چگونه مسلمانی که به الله و روز قیامت ایمان دارد در این جشن شرکت می کند و حضور می یابد و شاهد این جشن دروغ و بهتان می شود؟! الله عزوجل در بیان ویژگی های مؤمنان می فرماید: {و کسانی که بر باطل، شاهد نمی شوند و چون بر لغو و بیهوده گذر کنند بزرگوارانه می گذرند}[9].

آیا در اینجا بهتان و افترایی بزرگتر از این بر الله جل وعلا باقی مانده است؟!

ما کجا و غیرت مؤمن بر الله و دینش کجا!!

در حدیثی عمر رضی الله عنه می فرماید: "در زمان حیات رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که هشام بن حکیم بن حزام سوره فرقان را می‌ خواند. پس به قرائتش گوش دادم و متوجه شدم که به صورت‌ های مختلفی می‌ خواند که رسول الله صلی الله علیه وسلم برای من چنین نخوانده اند. نزدیک بود به او که نماز می ‌خواند، حمله‌ ور شوم. اما صبر کردم تا اینکه سلام داد. آنگاه گریبانش را گرفتم و گفتم: چه کسی قرائت این سوره را بگونه ‌ای که تو می‌ خواندی و من شنیدم، به تو یاد داده است؟ گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم برای من اینگونه خوانده اند. سپس او را نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم بردم و گفتم: من از این فرد شنیدم که سوره ی فرقان را به‌ گونه ‌ای می ‌خواند که شما به من، یاد نداده ‌اید. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «او را رها کن. ای هشام! بخوان». او نیز آنگونه که من از او شنیده بودم، خواند. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «اینگونه نازل شده است». سپس فرمودند: «ای عمر! تو بخوان». پس من همان قرائتی را خواندم که به من آموزش داده بودند. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «اینگونه نازل شده است. همانا این قرآن، بر هفت وجه، نازل شده است. پس با هر قرائتی که برای شما آسانتر است، بخوانید»"[10].

ای عمر! الله تو را رحمت کند.. به راستی که غیرت بسیاری از مسلمانان بر دین و پروردگارشان از بین رفته است و با روش های گونان به صورت عیان و آشکارا در جشن روزی که اقوامی به دشنام دادن و ناسزا گفتن به الله سبحانه و تعالی می پردازند شرکت می کنند.

ای گرامیان! همانا ما مأمور به تظیم و تجلیل الله عزوجل هستیم نه ناسزاگویی و دشنام دادن! {و اله شما الله یگانه است که غیر از او معبودی نیست؛ بخشنده ی مهربان است}[11]؛ {همانا الله تنها اله یگانه است و از این که فرزندی داشته باشد پاک و منزه است}[12]؛ {به راستی که کافر شدند کسانی که گفتند: الله، سومین سه خداست؛ درحالی که هیچ خدایی جز الله یگانه نیست}[13] و می فرماید: {و الله فرمود: دو اله بر نگیرید همانا فقط او اله یگانه است}[14].

عبدالله بن مسعود رضی الله عنه می ‌گوید: "یکی از علمای یهود، نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و گفت: ای محمد!‌ ما داریم که الله آسمان ها را بر یک انشگت و زمین ها را بر یک انگشت و درختان را بر یک انگشت و آب و خاک را بر یک انگشت و سایر خلایق را بر یک انگشت، قرار می ‌دهد و می ‌گوید: من پادشاه هستم. رسول الله صلی الله علیه وسلم برای تصدیق سخن او خندیدند طوری که دندان های پیشین شان، آشکار شد. سپس این آیه را تلاوت نمودند: {و آنها الله را چنانکه سزاوار و شایسته ی اوست نشناختند درحالی که روز قیامت تمام زمین در مشت اوست و آسمان ها درهم پیچیده در دست راست اوست او منزه و برتر است از آنچه شریکش قرار می دهند}"[15].

روایت شده است که امام احمد بن حنبل رحمه الله اگر فردی نصرانی یا یهودی را می دید، چشم هایش را می بست. از او در این باره پرسیده شد، وی در جواب گفت: نمی توانم به کسی نگاه کنم که بر الله تعالی دروغ و بهتان بسته است[16].

الله جل وعلا می فرماید: {این چنین است و کسی که شعائر الهی را بزرگ دارد، پس بی گمان این عمل از پرهیزگاری دلهاست}[17].

ترجمه شده همراه با تصرف

ام احمد

http://www.alukah.net

[1] "قَالَ اللهُ کَذَّبَنِی ابْنُ آدَمَ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ ذَلِکَ وَشَتَمَنِی وَلَمْ یَکُنْ لَهُ ذَلِکَ فَأَمَّا تَکْذِیبُهُ إِیَّایَ فَقَوْلُهُ لَنْ یُعِیدَنِی کَمَا بَدَأَنِی وَلَیْسَ أَوَّلُ الْخَلْقِ بِأَهْوَنَ عَلَیَّ مِنْ إِعَادَتِهِ وَأَمَّا شَتْمُهُ إِیَّایَ فَقَوْلُهُ اتَّخَذَ اللهُ وَلَدًا وَأَنَا الْأَحَدُ الصَّمَدُ لَمْ أَلِدْ وَلَمْ أُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لِی کُفْئًا أَحَدٌ" روایت بخاری.

[2] {وَقَالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللَّـهِ} توبه:30

[3] {وَقَالَتِ النَّصَارَی الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّـهِ} توبه:30

[4] {وَیَجْعَلُونَ لِلَّـهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ ۙوَلَهُمْ مَا یَشْتَهُونَ} نحل:57

[5] "لَا أَحَدَ أَصْبَرُ عَلَی أَذًی یَسْمَعُهُ مِنْ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ إِنَّهُ یُشْرَکُ بِهِ وَیُجْعَلُ لَهُ الْوَلَدُ ثُمَّ هُوَ یُعَافِیهِمْ وَیَرْزُقُهُمْ" روایت بخاری و مسلم.

[6] {وَإِذْ قَالَ اللَّـهُ یَا عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَٰهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَکَ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ ۚ إِنْ کُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَلَا أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِکَ ۚ إِنَّکَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ ﴿١١٦﴾ مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ ۚ وَکُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا مَا دُمْتُ فِیهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنْتَ أَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ ۚوَأَنْتَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿١١٧﴾ إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُکَ ۖ وَإِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ} مائده:116-118

[7] {وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا ﴿٨٨﴾ لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئًا إِدًّا ﴿٨٩﴾ تَکَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا ﴿٩٠﴾ أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا ﴿٩١﴾ وَمَا یَنْبَغِی لِلرَّحْمَٰنِ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَدًا ﴿٩٢﴾ إِنْ کُلُّ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِی الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَکُلُّهُمْ آتِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَرْدًا} مریم:88-95

[8] {وَقَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آیَاتِ اللَّـهِ یُکْفَرُ بِهَا وَیُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّیٰ یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ ۚ إِنَّکُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِینَ وَالْکَافِرِینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعًا} نساء:140

[9] {وَالَّذِینَ لَا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرَامًا} فرقان:72

[10] "عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ هِشَامَ بْنَ حَکِیمِ بْنِ حِزَامٍ یَقْرَأُ سُورَةَ الْفُرْقَانِ فِی حَیَاةِ رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وسلم، فَاسْتَمَعْتُ لِقِرَاءَتِهِ فَإِذَا هُوَ یَقْرَأُ عَلَی حُرُوفٍ کَثِیرَةٍ لَمْ یُقْرِئْنِیهَا رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم، فَکِدْتُ أُسَاوِرُهُ فِی الصَّلاةِ، فَتَصَبَّرْتُ حَتَّی سَلَّمَ، فَلَبَّبْتُهُ بِرِدَائِهِ فَقُلْتُ: مَنْ أَقْرَأَکَ هَذِهِ السُّورَةَ الَّتِی سَمِعْتُکَ تَقْرَأُ؟ قَالَ أَقْرَأَنِیهَا رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم، فَقُلْتُ: کَذَبْتَ فَإِنَّ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه وسلم قَدْ أَقْرَأَنِیهَا عَلَی غَیْرِ مَا قَرَأْتَ، فَانْطَلَقْتُ بِهِ أَقُودُهُ إِلَی رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وسلم فَقُلْتُ: إِنِّی سَمِعْتُ هَذَا یَقْرَأُ بِسُورَةِ الْفُرْقَانِ عَلَی حُرُوفٍ لَمْ تُقْرِئْنِیهَا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم: «أَرْسِلْهُ، اقْرَأْ یَا هِشَامُ». فَقَرَأَ عَلَیْهِ الْقِرَاءَةَ الَّتِی سَمِعْتُهُ یَقْرَأُ. فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم: «کَذَلِکَ أُنْزِلَتْ». ثُمَّ قَالَ: «اقْرَأْ یَا عُمَرُ». فَقَرَأْتُ الْقِرَاءَةَ الَّتِی أَقْرَأَنِی. فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم: «کَذَلِکَ أُنْزِلَتْ، إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ أُنْزِلَ عَلَی سَبْعَةِ أَحْرُفٍ، فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ" روایت بخاری و مسلم.

[11] {وَإِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِیمُ} بقره:163

[12] {إِنَّمَا اللَّـهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ} نساء:171

[13] {لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّـهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ ۘ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا إِلَٰهٌ وَاحِدٌ} مائده:73

[14] {وَقَالَ اللَّـهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَٰهَیْنِ اثْنَیْنِ ۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ} نحل:51

[15] "عَنْ عَبْدِاللهِ رضی الله عنه قَالَ: جَاءَ حَبْرٌ مِنَ الأَحْبَارِ إِلَی رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وسلم فَقَالَ: یَا مُحَمَّدُ، إِنَّا نَجِدُ أَنَّ اللهَ یَجْعَلُ السَّمَوَاتِ عَلَی إِصْبَعٍ، وَالأَرَضِینَ عَلَی إِصْبَعٍ، وَالشَّجَرَ عَلَی إِصْبَعٍ، وَالْمَاءَ وَالثرَی عَلَی إِصْبَعٍ، وَسَائِرَ الْخَلائِقِ عَلَی إِصْبَعٍ، فَیَقُولُ: أَنَا الْمَلِکُ، فَضَحِکَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم حَتَّی بَدَتْ نَوَاجِذُهُ تَصْدِیقًا لِقَوْلِ الْحَبْرِ ثمَّ قَرَأَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم: {وَمَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَیٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ} زمر:67" روایت بخاری و مسلم.

[16]الآداب الشرعیة والمنح المرعیة، تألیف مقدسی و طبقات الحنابلة، تألیف ابن ابی یعلی.

[17] {ذَٰلِکَ وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّـهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ} حج:32