بهائیت در میزان اسلام
در قوانین اسلامی کسی که حکمی یا عقیده‌ای و یا مطلبی را که درستی و صحت آن در دین اسلام به وضوح ثابت شده باشد و در اثبات آن احتیاج به بحث و نظر نباشد را رد و انکار نماید کافر شناخته می‌شود.
در موضوعی که گذشت بعضی از عقائد بهائیت بیان شد، حال بیائید آنچه گذشت را در میزان اسلام و قانونی که ذکر شد قرار دهیم سپس در مورد آنها اظهار نظر نمائیم.
1ـ یکی از عقائد بهائیت که قبلاً گذشت این بود که بهائی‌ها میرزا حسین علی (بهاء) را معبود خود می‌دانند و به سوی قبر او نماز و حج می‌کنند و خود بهاء نیز به این کار تشویق نموده است، این عقیده نه تنها انکار اصل بزرگی از اصول اسلام است، بلکه رد آن اصلی است که همه پیامبران به خاطر آن مبعوث شده‌اند، الله متعال در قرآن می‌فرماید:﴿وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِی کُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾ [النحل: 36] «و همانا ما در میان هر امتی پیغمبری فرستادیم که عبادت الله کنید و از بتان دوری نمائید».
الله متعال در این آیه تصریح می‌فرماید که هدف همه پیامبران این بود که مردم را به سوی عبادت پروردگار دعوت کنند و از طاغوت برحذر دارند، اما بهائی‌ها بهاء را که بنده پروردگار است و فردیست مانند آنها خلق شده از گل را می‌پرستند.
الله عزوجل می‌فرماید: ﴿أَفَحَسِبَ ٱلَّذِینَ کَفَرُوٓاْ أَن یَتَّخِذُواْ عِبَادِی مِن دُونِیٓ أَوۡلِیَآءَۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡکَٰفِرِینَ نُزُلٗا﴾ [الکهف: 102]؛یعنی: « آیا کسانی که کافر شدند؛ گمان می برند که بندگان مرا بجای من اولیای خود بگیرند؟! بی گمان ما جهنم را برای پذیرائی کافران آماده کرده ایم ».
و می‌فرماید: ﴿وَلَا تَدۡعُ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا یَنفَعُکَ وَلَا یَضُرُّکَۖ فَإِن فَعَلۡتَ فَإِنَّکَ إِذٗا مِّنَ ٱلظَّٰلِمِینَ﴾ [یونس: 106]؛ یعنی: «و عبادت نکن غیر از الله آنچه را که سودت ندهد و ضررت نزند که اگر چنین کنی پس آنگاه از ستمکاران باشی».
2ـ انکار قیامت و حشر و نشر مخالف با نص صریح قرآن و رد یکی از ارکان ایمان است چیزی که بهائیت به آن معتقد نیست، الله متعال در قرآن می‌فرماید: ﴿وَمَن یَکۡفُرۡ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِکَتِهِۦ وَکُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلَۢا بَعِیدًا﴾ [النساء: 136]یعنی: «و کسی که به الله و ملائکه‌های او و کتاب‌های او و پیغمبران او و روز قیامت کفر ورزد همانا گمراه شده است، گمراهی دور». و آیات در مورد فرارسیدن روز قیامت و کفر کسی که آن را انکار نماید زیاد است.
3ـ الله متعال می‌فرماید:﴿وَإِذۡ قَالَ رَبُّکَ لِلۡمَلَٰٓئِکَةِ إِنِّی جَاعِلٞ فِی ٱلۡأَرۡضِ خَلِیفَةٗ﴾ [البقرة: 30]. «و به یاد آور هنگامی که پروردگارت به ملائکه فرمود: همانا من گرداننده خلیفه‌ای در زمین هستم».
و می‌فرماید: ﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ جَاعِلِ ٱلۡمَلَٰٓئِکَةِ رُسُلًا أُوْلِیٓ أَجۡنِحَةٖ مَّثۡنَیٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۚ یَزِیدُ فِی ٱلۡخَلۡقِ مَا یَشَآءُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَیٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرٞ﴾ [فاطر: 1]یعنی: « سپاس پروردگار را که پدیدآورنده آسمان و زمین است [و] فرشتگان را که دارای بالهای دوگانه و سه‌گانه و چهارگانه‌اند پیام‌آورنده قرار داده است. در آفرینش، هر چه بخواهد می‌افزاید، زیرا الله بر هر چیزی تواناست». از آیات مذکور برمی‌آید که موجودی به نام ملائکه وجود دارد، و منظور از ملائکه چنانکه بهائی‌ها آن را تفسیر می‌کنند عبارت از خاطره‌های خوب نیست و ایمان به آنها یکی از ارکان ایمان است.
3ـ به نص صریح قرآن قبله کعبه است نه قبر و اقامتگاه بهاء، الله متعال می‌فرماید:﴿وَمِنۡ حَیۡثُ خَرَجۡتَ فَوَلِّ وَجۡهَکَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَیۡثُ مَا کُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَکُمۡ شَطۡرَهُۥ لِئَلَّا یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَیۡکُمۡ حُجَّةٌ﴾ [البقرة: 150]یعنی: «و از هرجا که بیرون رفتی روی خود را به سوی مسجد الحرام بگردان و هرجا که باشی پس روی خود را متوجه آن کن تا برای مردم حجتی نماند».
4ـ الله عزوجل می‌فرمایند:﴿ٱلَّذِینَ یَأۡکُلُونَ ٱلرِّبَوٰاْ لَا یَقُومُونَ إِلَّا کَمَا یَقُومُ ٱلَّذِی یَتَخَبَّطُهُ ٱلشَّیۡطَٰنُ مِنَ ٱلۡمَسِّۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡبَیۡعُ مِثۡلُ ٱلرِّبَوٰاْۗ وَأَحَلَّ ٱللَّهُ ٱلۡبَیۡعَ وَحَرَّمَ ٱلرِّبَوٰاْ﴾ [البقرة: 275]؛ یعنی: «کسانی که سود می‌خورند از قبرشان برنخیزند مگر همانند کسی که شیطان او را در اثر تماس دیوانه ساخت، این به علت آنست که سودخواران گفتند: همانا فروش مانند سود است و پروردگار فروش را حلال ساخت و سود را حرام نمود».
و می‌فرماید: ﴿لَا یَسۡتَ‍ٔۡذِنُکَ ٱلَّذِینَ یُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ أَن یُجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِیمُۢ بِٱلۡمُتَّقِینَ* إِنَّمَا یَسۡتَ‍ٔۡذِنُکَ ٱلَّذِینَ لَا یُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱرۡتَابَتۡ قُلُوبُهُمۡ فَهُمۡ فِی رَیۡبِهِمۡ یَتَرَدَّدُونَ﴾ [التوبة: 44-45]؛ یعنی: « کسانی که به الله و روز بازپسین ایمان دارند، در جهاد با مال و جانشان از تو عذر و اجازه نمی‌خواهند، و الله به [حال] تقواپیشگان داناست* تنها کسانی از تو اجازه می‌خواهند [به جهاد نروند] که به الله و روز بازپسین ایمان ندارند و دلهایشان به شک افتاده و در شک خود سرگردانند ».
آیه 275 از سوره بقره صریحاً ربا را تحریم می‌نماید، همچنین آیه‌های 44- 45 از سوره مبارکه توبه به وضوح دلالت بر وجوب جهاد می‌دهد، اما بهاء به نفع استعمار و جهت موافقت با یهود ربا را حلال و جهاد را لغو می‌نماید.
بنا به آنچه گذشت، تردید در کفر آگین‌بودن مذهب بهائی و کافربودن پیروان آن نیست، زیرا همانگونه که ذکر شد کسی که یک عقیده یا حکم و یا مطلبی که درستی و صحت آن در دین اسلام به وضوح ثابت شده باشد را رد نماید کافر شناخته می‌شود چه رسد که آنها تمامی ارکان اسلام را مردود می‌دانند.
چون حکم به کفر آنها نمودیم پس مقررات زیر در مورد آنان اعمال می‌گردد:
1ـ دوری از ازدواج با هریک از زن و یا مرد آنان، زیرا که ازدواج با کافران حرام است، الله متعال می‌فرماید:﴿وَلَا تَنکِحُواْ ٱلۡمُشۡرِکَٰتِ حَتَّیٰ یُؤۡمِنَّۚ وَلَأَمَةٞ مُّؤۡمِنَةٌ خَیۡرٞ مِّن مُّشۡرِکَةٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَتۡکُمۡۗ وَلَا تُنکِحُواْ ٱلۡمُشۡرِکِینَ حَتَّیٰ یُؤۡمِنُواْۚ وَلَعَبۡدٞ مُّؤۡمِنٌ خَیۡرٞ مِّن مُّشۡرِکٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَکُمۡ﴾ [البقرة: 221]. « با زنان مشرک ازدواج مکنید، تا ایمان بیاورند. قطعاً کنیز با ایمان بهتر از زن مشرک است، هر چند او شما را به شگفت آورد. و به مردان مشرک زن مدهید تا ایمان بیاورند. قطعاً برده با ایمان بهتر از مرد آزاد مشرک است، هر چند شما را به شگفت آورد».
2ـ تحریم‌خوردن ذبیحه آنان، زیرا که از شروط ذبح‌کننده آن است که مسلمان و یا از اهل کتاب (یهودی و یا نصرانی) باشد، اما بهائی نه مسلمان است و نه از جمله اهل کتاب.
3ـ ورود آنان به مکه حرام است، زیرا که پروردگار می‌فرماید:﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡمُشۡرِکُونَ نَجَسٞ فَلَا یَقۡرَبُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ بَعۡدَ عَامِهِمۡ هَٰذَا﴾ [التوبة: 28]. «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، جز این نیست که مشرکان پلیدند، پس باید که بعد از این سال به مسجد الحرام نزدیک نشوند».
4ـ آغاز به سلام نسبت به آنان جائز نیست، زیرا که رسول الله صلی الله علیه و سلم می‌فرماید: «لَا تَبْدَءُوا الْیَهُودَ وَلَا النَّصَارَی بِالسَّلَامِ»؛ یعنی: «بر یهود و نصاری آغاز به سلام نکنید» و با مشرکین که بهائی‌ها نیز از جمله آنانند در مورد سلام مانند یهود و نصاری رفتار می‌شود، اما اگر آنها شروع به سلام کردند جواب سلام آنان گفتن واجب است.
5ـ نمازخواندن بر آنها و همچنین دعای مغفرت نسبت به آنان حرام است. الله تعالی می‌فرماید: ﴿وَلَا تُصَلِّ عَلَیٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَیٰ قَبۡرِهِۦٓۖ إِنَّهُمۡ کَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَمَاتُواْ وَهُمۡ فَٰسِقُونَ﴾ [التوبة: 84]. «و هرگز بر هیچ یک از آنها که بمیرد نماز مخوان و بر قبر وی مایست، همانا که ایشان به الله و رسولش کفر ورزیدند و آنها در حال فسق مردند».
و می‌فرماید: ﴿مَا کَانَ لِلنَّبِیِّ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ أَن یَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِکِینَ وَلَوۡ کَانُوٓاْ أُوْلِی قُرۡبَیٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِیمِ* وَمَا کَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِیمَ لِأَبِیهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِیَّاهُ فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِیمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِیمٞ﴾ [التوبة: 113-114]؛ یعنی: «شایسته نبود که پیامبر و مؤمنان برای مشرکان آمرزش بخواهند، گرچه آنها دارای خویشاوندی باشند، بعد از آن که برایشان روشن شد که آنها از اهل دوزخند و استغفار ابراهیم برای پدرش جز به خاطر وعده‌ای که به او داده بود نبود، و چون برایش روشن شد که او دشمن الله است از او بیزاری جست، حقاً که ابراهیم بسیار تضرع‌کننده و شکیبا بود».
6ـ دفن آنها در مقبره مسلمانان جائز نیست، زیرا که از زمان رسول الله صلی الله علیه و سلم تا به امروز قبرستان مسلمانان جدا از قبرستان کفار بوده است.
منبع: برگرفته از کتاب: سخنی کوتاه در مورد آئین بهاء، تألیف: سایت عقیده.
منبع: نوار اسلام
