اثبات اعتقاد علمای شیعه به تحریف قرآن از منابع مورد اعتماد خودشان
اکثر عوام شیعه، اگر نگوییم تمام آنها، از محتوای کتاب‌های بزرگ دین خود که پایه و اساس دین آن‌هاست، اطلاعی ندارند، بخصوص آن دسته از کتاب‌هایی که دارای جلدها و اجزای زیادی است و مملو از روایات تحریف؛ و از آنجایی که علمای متأخر آنها این راز خطرناک در این دین را از عوام خود مخفی نگه داشته اند، ناچاریم حق را برای عوام شیعه که از این مساله غافل مانده اند، بیان نماییم و بخشی از مکاید و دسیسه هایی که علما و مراجع آنها از عوام ایشان مخفی کرده اند، از مصادر و منابع مورد اعتمادشان بازگو نماییم.
آن دسته از علمای شیعه که قایل به تحریف قرآنند بسیار زیاد می باشند چنانکه در این مجال نمی توان اقوال تمامی آنها را در این رابطه نقل کرد، اما به ذکر اقوال برخی از آنها اکتفا می کنیم و همین مقدار برای بیان حق کافی است:
1ـ ابومنصور أحمد بن منصور طبرسی (متوفای 620هـ)
طبرسی در «الاحتجاج» می گوید: «اگر بخواهم تمامی آیاتی را که ساقط، تحریف و یا تبدیل شده اند برایت شرح و بسط دهم، سخن به درازا می کشد و چیزهایی از مناقب اولیاء و رسوایی دشمنان آشکار می شود که تقیه، ما را از اظهار آن باز می دارد»[1]. این عقیده ی طبرسی در ارتباط با قرآن است و آنچه اظهار نموده در برابر آنچه در باطن پنهان داشته، چیزی به حساب نمی آید.
طبرسی می گوید: «اینکه در قرآن از صاحبان گناهان کبیره، به منافقین تعبیر شده است، کار الله متعال نیست، بلکه کار کسانی است که قرآن را تغییر داده اند و دگرگون نمودند و آن را پاره پاره کرده و دنیا را بر دین ترجیح دادند»[2].
طبرسی تنها به آنچه گفته شد، اکتفا نکرده است بلکه معانی کتاب الله را مطابق با هوای نفس خود تغییر داده است و بر این باور است که رموزی در قرآن وجود دارد که در آن رسوایی‌های منافقین نمایان است و معنای این رموز را جز ائمه ی آل بیت کس دیگری نمی داند و اگر صحابه آن را می دانستند، بی گمان آن را همراه مواردی که از قرآن ساقط کردند، حذف می کردند».[3]
2ـ فیض کاشانی (متوفای سال 1091هـ)
وی صاحب تفسیر (الصافی) می باشد. او برای این کتاب دوازده مقدمه نوشته است و مقدمه ی ششم را به اثبات تحریف قرآن اختصاص داده است؛ وی عنوان این مقدمه را چنین ذکر نموده است: «مقدمه ی ششم: مختصری پیرامون آنچه در ارتباط با جمع قرآن و تحریف و افزایش و کاهش و تأویل آن آمده است» و پس از ذکر روایاتی که از آنها به تحریف قرآن استدلال نموده است و آنها را از موثق ترین منابع معتمد شیعیان استخراج کرده است، به این نتیجه می رسد: «از این اخبار و دیگر روایاتی که از طریق اهل بیت وارد شده است، به این نتیجه می رسیم که قرآن موجود در میان ما، کامل و آنگونه که بر محمد صلی الله علیه و سلم نازل شده بود، نیست، بلکه مواردی خلاف آنچه الله تعالی نازل کرده است، در آن وجود دارد. بخشی از آن تغییر یافته و تحریف شده است و موارد بسیاری از آن حذف شده است، از جمله نام علی ÷ در بسیاری از مواضع حذف شده است، همچنین لفظ آل محمد در چندین جا برداشته شده است، همچنین نام های منافقین و غیره؛ به علاوه ترتیب کنونی این قرآن همان ترتیب مورد رضایت الله و رسولش نیست»[4].
سپس اعتقاد به تحریف قرآن را، باور مشایخ بزرگ امامیه می داند، آنجا که می گوید: «در مورد اعتقاد مشایخ ما در این مورد، ظاهر و مشخص است که ثقة الإسلام محمد بن یعقوب کلینی معتقد به تحریف و نقصان در قرآن بود»[5].
3ـ شیخ مفید می گوید:
اخبار مبنی بر اختلاف قرآن و حذف و نقصانی که برخی از ظالمان در آن ایجاد کرده اند، به صورت مستفیض از امامان و پیشوایان هدایت از آل محمد نقل شده است[6].
4ـ ابوالحسن عاملی می گوید:
بدان سخن حقی که بنا بر اخبار متواتری که ذکر خواهد شد و دیگر روایات که ناگزیر از پذیرفتن آن هستیم، این است که قرآن موجود در میان ما، پس از وفات رسول الله صلی الله علیه و سلم دچار تغییراتی شده است و آنانکه پس از ایشان به جمع آوری آن پرداختند، بسیاری از کلمات و آیات آن را ساقط کردند[7].
5ـ نعمت الله جزایری می گوید:
«پذیرفتن این مطلب که قرآن بطور متواتر از وحی الهی دریافت شده است و تمامی آن، آیات و عباراتی است که جبرییل بر پیامبر نازل کرده است، منجر به دور انداختن اخبار مستفیض و بلکه متواتر می شود، اخباری که بر وقوع تحریف در کلام، ماده و اعراب قرآن صراحت دارد و اصحاب ما بر صحت آن توافق داشته اند و آن اخبار را تصدیق کرده اند»[8].
6ـ محمد باقر مجلسی:
وی در شرح حدیث هشام بن سالم از ابوعبدالله که فرمود: «قرآنی که جبرییل بر محمد صلی الله علیه و سلم نازل کرد، هفده هزار آیه بود»[9] می گوید: این حدیث موثق است و در برخی از نسخه ها بجای هشام بن سالم، هارون بن سالم آمده است؛ به هر روی این خبر صحیح است و پوشیده نیست که این خبر و بسیاری از اخبار صحیح، بر نقص و تغییر قرآن صراحت دارند!![10].
7ـ سلطان محمد خراسانی می گوید:
«بدان که اخبار مستفیض منقول از ائمه ی اطهار بر کاهش و افزایش، تحریف و تغییر قرآن دلالت دارد، چنانکه شک و تردیدی در تحریف قرآن باقی نمی گذارند»[11].
8ـ علامه ی ایشان عدنان قارونی بحرانی:
«اخبار بی شماری در ارتباط با تحریف قرآن وارد شده است که از حد تواتر نیز گذشته است»[12].
9ـ مفسر هاشم بحرانی می گوید:
«بدان، بنا بر اخبار متواتری که ذکر خواهد شد، سخن حقی که ناگزیر از پذیرفتن آن هستیم، این است که قرآن موجود در میان ما پس از وفات رسول الله صلی الله علیه وسلم دچار تغییراتی شده است و آنانکه پس از ایشان به جمع آوری آن پرداختند، بسیاری از کلمات و آیات آن را حذف نمودند و جز علی کس دیگری قرآن محفوظ از تحریف را که مطابق همان چیزی است که خداوند متعال نازل کرده، جمع نکرده است؛ ایشان آن را حفظ کرد تا اینکه به فرزندش حسن رسید و این رویه (رسیدن این قرآن از امامی به امام دیگر) همچنان ادامه یافت تا اینکه به قائم رسید و این قرآن تا کنون نزد ایشان است»[13].
همچنین می گوید: «بنده پس از بررسی اخبار و روایات و بحث و بررسی در آثار به روشنی به صحت این قول پی بردم، تا جایی که می توان گفت این مسأله ی (تحریف قرآن) از ضروریات مذهب تشیع است و از بزرگ ترین مقاصد و اهداف غصب خلافت بوده است. پس بیندیش»[14].
عالم شیعی معاصر طیب موسوی جزایری پس از سخن پیرامون مسأله ی تحریف، به باور علمای گذشته‌ی شیعه به وقوع تحریف در قرآن اعتراف می کند، وی می گوید: «اما از ظاهر سخنان دیگر علمای محدث متقدم و متأخر بر می آید که آنها معتقد بودند در قرآن نقصان و کاستی صورت گرفته است، علمایی چون: کلینی، برقی، عیاشی، نعمانی، فرات بن ابراهیم، احمد بن ابی طالب طبرسی صاحب "الاحتجاج"، مجلسی، سید جزایری، حر عاملی، علامه فتونی و سید بحرانی؛ این‌ها برای اثبات مذهب و باور خود به آیات و روایاتی چنگ زده اند که نمی توان از آنها چشم پوشید ..»[15].
پس ای شیعیان بدانید، روایات موجود در کتاب‌های مؤسسین دین شما تصریح به تحریف قرآن نموده اند و تعداد این روایات، حدود «دو هزار روایت» است که حسین نوری طبرسی در کتابش آن را جمع کرده است، کتابی که عنوانش به وضوح از ایمان آنها به تحریف خبر می دهد: «فصل الخطاب فی إثبات تحریف کتاب رب الأرباب»!!!.
این طبرسی یکی از رجال دین شیعه و محدثی ایرانی است و یکی از علمای بزرگ آنها و از بزرگان حوزه‌ی علمیه ی شیعه است؛ وی در سال (1245هـ) در طبرستان متولد شد.
از جمله دلایلی که به باور تحریف در دین شیعه تأکید می کند، این است که ما در تمامی کتاب‌های شیعه هیچ روایتی از امامان نمی یابیم که تحریف را از قرآن نفی کند!
درحالی که بیش از دو هزار روایت دروغین از زبان امامان خود نقل کرده اند که قرآن را متهم به تحریف می کند!!
طبرسی در کتابش "فصل الخطاب" روایات بسیار زیادی در اثبات تحریف قرآن امروزی ذکر می کند که بر مبنای ادعای او قرآن امروزی، کامل نیست.
این طبرسی رافضی در مقدمه ی کتابش "فصل الخطاب" می گوید: «این کتابی لطیف و شریف است که آن را برای اثبات تحریف قرآن و بر ملا کردن رسوایی‌های ظالمان و متجاوزان گرد آوردم و آن را «فصل الخطاب فی إثبات تحریف کتاب رب الأرباب» نام نهادم». وی در صفحه‌ی 211 این کتاب می گوید: «از جمله دلایل تحریف قرآن این است که در برخی موارد آنچنان فصیح است که به حد اعجاز می رسد، اما برخی دیگر از (آیات) آن نامعقول است».
پس بر جامعه ی شیعی واجب است اگر الله و رسولش را دوست دارد، از این طبرسی که کتاب الله تعالی را متهم به تحریف کرده است و برخی آیاتش را سخیف و نامعقول می داند، بیزاری جوید و از حقیقت این کینه توز و علمای پیرو او که وی را ستودند و او را در کنار قبر خیالی امیرالمؤمنین علی دفن کرده اند، پرده بردارند.
مقصود طبرسی در مقدمه ی کتابش که می گوید آیات نامعقولی در قرآن وجود دارد، چیست؟!! آیا منظورش این است که آیاتی ساخته و پرداخته ی بشر در میان آیات قرآن وجود دارد که صحابه به تألیف آن پرداخته اند و در زمان گردآوری قرآن در میان آیات آن جای داده اند؟!! یا اینکه طبرسی با بی شرمی تمام برخی از آیات قرآن را سخیف و نامعقول توصیف می کند؟!! پاسخ را به عوام شیعه می سپاریم.
اگر شیعیان بتوانند به کتاب "فصل الخطاب" دست یابند بسیار عالی خواهد بود، اما به اعتقاد من دستیابی به این کتاب کار بسیار دشواری است، زیرا جامعه ی شیعی از کتاب‌های اساسی دین خود که علما و مراجع‌شان علم خود را از آن فرا می گیرند، دور هستند و این کتاب‌ها مختص به علما و مراجع آنها است و عوام به این کتاب‌ها دسترسی ندارند و همانند جامعه سنی نیستند که به آسانی هر چه تمام تر بتوانند به تمامی کتب مذهبی خود، از سلف گرفته تا خلف، در هر زمان و با سرعت، دست یابند؛ چنانکه کتابخانه‌های عمومی آنها حاوی مهم ترین کتاب‌های معتبر و مشهور اهل سنت می باشد.
از این رو عوام شیعه را که به کتاب‌های اصلی و اساسی خود دسترسی ندارند، توصیه می کنم، به اینترنت مراجعه نمایند و از طریق جستجوگر "گوگل" به دانلود کتاب‌های مشهور خود بپردازند و ابتدا کتاب «فصل الخطاب فی إثبات تحریف کتاب رب الأرباب»، نوشته ی حسین طبرسی را دانلود کنند، تا خودشان به حقیقت کتاب‌های سری خود و زشتی‌های موجود در آن پی برند، کتاب‌هایی که در میان علمای دین آنها که نه دهم دینشان تقیه است، دست بدست می گردد.
همچنین ویدئوهای زیادی در یوتیوب وجود دارد که عوام شیعه را برای دیدن این ویدئوها به "یوتیوب" ارجاع می دهیم، آنها می توانند به یوتیوب مراجعه نمایند و در بخش جستجوی آن، این عبارت را بنویسند: «تحریف القرآن عند الشیعة بأصوات المعممین» یا هر جمله ی نزدیک به این معنی، تا خود شاهد اعترافات برخی از معممین شان و برخی از علمای خود باشند که می گویند: قرآن تحریف شده است و کامل نیست؛ پاک و منزه است پروردگاری که زشتی‌های آنها را بر ملا کرده است و نقاب از چهره ی آنها برداشته است: ﴿وَٱللَّهُ مُخۡرِجٞ مَّا کُنتُمۡ تَکۡتُمُونَ﴾[16]، «و الله آشکار کننده ی آن چیزی است که پنهان می کردید».
علاوه بر مطالبی که ذکر کردیم در ذیل، نام برخی از کتاب‌هایی که علمای شیعه در اثبات تحریف قرآن نوشته‌اند، ذکر می کنیم، کتاب‌هایی که از عناوین آنها اعتقاد و باور آنها مبنی بر تحریف قرآن نمایان است – پناه بر الله –:
1ـ کتاب التحریف، اثر احمد بن خالد برقی صاحب کتاب "المحاسن".
2ـ کتاب التنزیل والتعبیر، اثر محمد بن خالد.
3ـ التنزیل من القرآن والتحریف، اثر حسن بن فضال.
4ـ کتاب التحریف والتبدیل، اثر محمد بن حسن صیرنی.
منبع: کتاب: آیا در روز قیامت دوست دارید در گروه امام حسین باشید؟، تألیف: ابومعاذ / طلال بن معیض بن احمد الحارثی، ترجمه: مجموعه موحدین.
[1]- الاحتجاج، طبرسی: 1/254.
[2]- همان: 1/249.
[3]- همان: 1/253
[4]- تفسیر الصافی، کاشانی، جلد: 1، مقدمه‌ی ششم، صفحه‌ی: 49.
[5]- همان: 1/52.
[6]- أوائل المقالات، باب 59، القول فی تألیف القرآن وما ذکر قوم من الزیادة فیه والنقصان، ص: 80 – 81.
[7]- نگا: مقدمه‌ی دوم تفسیر "مرآة الأنوار ومشکاة الأسرار"، ص: 36؛ که به عنوان مقدمه‌ای برای تفسیر "البرهان" بحرانی چاپ شده است.
[8]- الأنوار النعمانیة: 2/246.
[9]- «إن القرآن الذی جاء به جبرائیل ÷ إلی محمد ج سبعـة عشر ألف آیة».
[10]- مرآة العقول: 12/525.
[11]- تفسیر بیان السعادة فی مقامات العبادة، ص: 19
[12]- مشارق الشموس الدریة، ص: 126.
[13]- البرهان فی تفسیر القرآن، مقدمه، صفحه: 36.
[14]- همان، ص: 49.
[15]- تفسیر القمی، مقدمه مصحح طیب موسوی: 1/23، دار السرور، بیروت.
[16] ـ بقره:72.
منبع: آیا در روز قیامت دوست دارید در گروه امام حسین باشید؟
