فضلیت تسبیح و تحمید، و تهلیل، و تکبیر موضوع: ایمان تاریخ انتشار: 2013-06-21 | بازدید: 1363

 فضلیت تسبیح و تحمید، و تهلیل، و تکبیر

254/1 رسول الله صلی الله علیه و سلم  می‏فرماید: «مَنْ قَالَ:  سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ فِی یَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ حُطَّتْ خَطَایَاهُ وَلَوْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ». البخاری 7/168 ومسلم 4/2071،

(هرکس روزانه صد بار «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ» بگوید، گناهانش بخشیده می‏شوند اگر چه به اندازه‏ی کف دریا باشند).

255/2 و می‏فرماید: هرکس دعای زیر را ده بار بخواند مانند کسی است که چهار تن از فرزندان إسماعیل ؛ را آزاد کرده است: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ». البخاری 7/67 ومسلم با همین لفظ 4/2071،

(هیچ معبودی به جز الله «بحق» وجود ندارد، یکتاست و شریکی ندارد، پادشاهی و ستایش از آنِ او است، و او بر هر چیز تواناست).

256/3 و می‏فرماید: دو کلمه وجود دارد که راحت به زبان می‏آیند و در ترازوی اعمال، سنگین اند، و نزد خدای رحمان محبوب‏اند: «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِیْمِ». البخاری 7/168ومسلم 4/2072.

(الله پاک و منزّه است، و او را ستایش می‏کنم، خداوند عظیم، پاک و منزّه است).

257/4 و می‏فرماید: اگر من «سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ ِللهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَاللهُ أَکْبَرُ» بگویم، نزد من از آنچه که خورشید بر آن طلوع کرده است (یعنی همه‏ی دنیا) دوست داشتنی‏تر است). مسلم 4/2072.

258/5 و می‏فرماید: «أَیَعْجَزُ أَحَدُکُمْ أَنْ یَکْسِبَ کُلَّ یَوْمٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ، فَسَأَلَهُ سَائِلٌ مِنْ جُلَسَائِهِ کَیْفَ یَکْسِبُ أَحَدُنَا أَلَفَ حَسَنَةٍ؟ قَالَ:«یُسَبِّحُ مِائَةَ تَسْبِیحَةٍ، فَیُکْتَبُ لَهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ أَوْ یُحَطُّ عَنْه ُ أَلَفُ خَطِیئَةٍ». مسلم 4/2073.

(آیا کسی از شما نمیتواند روزانه هزار نیکی بدست آورد؟ یکی از کسانی که در جلسه حضور داشت پرسید: چگونه یکی از ما می‏تواند هزار نیکی بدست آورد؟ فرمود: (هرکس صد بار سبحان الله بگوید برایش هزار نیکی نوشته می‏شود، یا هزار گناه از او بخشیده می‏شود).

259/6 هر کس «سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِیمِ وَبِحَمْدِهِ» بگوید: یک درخت خرما برایش در بهشت کاشته می‏شود. الترمذی 5/511 والحاکم 1/501 و آنرا صحیح دانسته، و ذهبی با حاکم موافقت کرده است، ونگا: صحیح الجامع 5/531 وصحیح الترمذی 3/160.

260/7 رسول الله صلی الله علیه و سلم  فرمودند: «یَا عَبْدَ اللهِ بْنِ قَیْسٍ أَلاَ أَدُلُّکَ عَلَی کَنْزٍ مِنْ کُنُوزِ الْجَنَّةِ؟ فَقُلْتُ: بَلَی یَا رَسُولَ اللهِ، قَالَ: «قُلْ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بَاللهِ». البخاری مع الفتح 11/213 ومسلم 4/2076.

(ای عبدالله بن قیس! آیا تو را به گنجی از گنج‏های بهشت، راهنمایی نکنم؟) گفتم: بلی یا رسو الله! فرمود: (قُلْ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بَاللهِ).

268/8 و رسول الله صلی الله علیه و سلم  فرمودند: «أَحَبُّ الْکَلاَمِ إِلَی اللهِ أَرْبَعٌ: سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهِ، وَاللهُ أَکْبَرُ، لاَ یَضُرُّکَ بَأَیَّهِنَّ بَدَأْتَ». مسلم 3/1685.

(چهار کلمه نزد خداوند از همه‏ی کلمات محبوب‏تر‏اند: سَبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهِ، وَاللهُ أَکْبَرُ، با هر یک از آنها که شروع کنی اشکالی ندارد).

262/9 بادیـه نشینی نـزد رسـول الله ص آمـد و گفت: جمله‏ای به من بیاموز تا آنرا وِرد خود سازم، رسول الله ص فرمود: بگو: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْکَ لَهُ، اللهُ أَکْبَرُ کَبِیْراً، وَالْحَمْدُ ِللهِ کَثِیْراً، سُبْحَانَ اللهِ رَبِّ الْعَالَمِیْنَ، لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ الْعَزِیْزِ الْحَکِیْمِ». آن مرد گفت: این جملات از آنِ پروردگار است، برای خود چه بگویم؟ رسول الله ص فرمود: بگو: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیْ، وَارْحَمْنِیْ، وَاهْدِنِیْ، وَارْزُقْنِیْ». مسلم 4/ 2072 و أبوداود  اضافه کرده که: هنگامی که به صحرانشین این دعا را آموخت و آن مرد بیرون رفت پیامبر ص فرمود: «لَقَدْ مَلأ َ یَدَیْهِ مِنَ الخَیْرِ» (دستانش را از خیر پر کرد)1/220.

یعنی: (بار الها! مرا ببخش، و به من رحم کن، و مرا هدایت کن، و به من روزی عنایت فرما).

263/10 هرگاه فردی مسلمان می‏شد، رسول الله ص نماز را به او می‏آموخت، سپس دستور می‏داد که با این جملات دعا کند: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیْ، وَارْحَمْنِیْ، وَاهْدِنِیْ، وَعَافِنِی وَارْزُقْنِیْ». مسلم 4/2073 و در روایت دیگرِ مسلم: «فَإِنَّ هَؤُلاَءِ تَجْمَعُ لَکَ دُنْیَاکَ وَآخِرَتُکَ». (همانا این کلمات دنیا و آخرت را برای تو جمع می‏کنند، [و تو از آنها بهره‏مند می‏شوی]).

(بار الها! مرا ببخش، و به من رحم کن، و مرا هدایت ده، و عفو کن، و به من روزی عطا فرما).

264/11 «إِنَّ أَفْضَلَ الدُّعَاءِ الحَمْدُ للهِ، وَإِنَّ أَفْضَلَ الذِّکْرِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ». الترمذی 5/462 وابن ماجه 2/1249 والحاکم 1/503 و آنرا صحیح دانسته و ذهبی با حاکم موافقت کرده است، ونگا: صحیح الجامع 1/362.

(بهترین دعا الحَمْدُ للهِ، و بهترین ذکر لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ است).

265/12 باقیات صالحات (نیکی‏های جاودانه) عبارتند از: سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَاللهُ أَکْبَرُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ». أحمد شماره‏ی 513 با ترتیب أحمد شاکر وسندش صحیح است، ونگا: مجمع الزوائد 1/297، وابن حجر در کتاب: بلوغ المرام با روایت أبو سعید آنرا به النسائی نسبت داده، وگفته: ابن حبان والحاکم آنرا صحیح دانسته‏اند.

شیوه‏ ی تسبیح گفتن رسول الله صلی الله علیه و سلم

266 عبدالله بن عمرو م می‏گوید: «رَأَیْتُ النَّبِیَّ ص یَعْقِدُ التَّسْبٍیحَ بِیَمِینِهِ». أبوداود با لفظ همین لفظ 2/81، والترمذی 5/521، ونگا: صحیح الجامع 4/271 شماره‏ی 4865.

(پیامبر صلی الله علیه و سلم  را دیدم که تسبیحات خود را با دست راستش می‏شمرد).

مجموعه‏ای از آداب نیک اجتماعی

267 «إِذَا کَانَ جُنْحَ اللَّیْلِ ـ أَوْ أَمْسَیْتُمْ ـ فَکُفُّوا صِبْیَانَکُمْ ؛ فَإِنَّ الشَّیَاطِینَ تَنْتَشِرُ حِینَئِذٍ، فَإِذَا ذَهَبَ سَاعَةٌ مِنَ اللَّیْلِ فَخَلُّوهُمْ، وَأَغْلِقُوا الأَبْوَابَ، وَاذْکُرُوا اسْمَ اللهِ ؛ فَإِنَّ الشَّیْطَانَ لاَ یَفْتَحُ بَاَباً مُغْلَقَاً، وَأَوْکُوا قِرَبَکُمْ وَاذْکُرُوا اسْمَ اللهِ، وَخَمِّرُوا آنِیَتَکُمْ وَاذْکُروا اسْمَ اللهِ، وَلَوْ أَنْ تَعْرُضُوا عَلَیْهَا شَیْئاً، وَأَطْفِئُوا مَصَابِیحَکُمْ». البخاری مع الفتح 10/ 88، ومسلم 3/1595.

(هنگامی که تاریکی شب، سایه افکند ـ یا شب شد ـ کودکانتان را نگذارید بیرون بروند، زیرا در این وقت شیطان‏ها پراکنده می‏شوند، هنگامی که پاسی از شب گذشت آن‏ها را آزاد بگذارید، به شرطی که مشکل دیگری نباشد، و قبل از خوابیدن بسم الله بگویید، و درها را ببندید، زیرا شیطان درِ بسته را باز نمی‏کند، همچنین بسم الله بگویید، و دهانه‏ی مَشْکِتان را ببندید، و روی ظرف‏ها سرپوش بگذارید، اگر چه بطور کامل پوشیده نشوند، و چراغ‏هایتان را خاموش کنید).

گرفته شده از کتاب:  پناهگاه مسلمان (حصن المسلم من أذکار الکتاب والسنة)

تالیف: سعید بن علی بن وهف القحطانی ترجمه:  یونس یزدان پرست

مراجعه و تصحیح :إسحاق بن عبدالله دبیری

1429/1386هـ

سایت نوار اسلام

IslamTape.Com