آیا خواندن اذکار موجب دفع بلا می شود یا خیر؟ موضوع: اذکار و ادعیه و رقیه تاریخ انتشار: 2013-07-29 | بازدید: 729

اگر من اوراد صبح و شام را بخوانم ولی بگویم اگر بخواهد به من ضرری برسد می رسد وخواندن اوراد مانع دفع بلا از من نمیشود آیا این عقیده صحیح است؟

الحمدلله،

خود اذکار مانع دفع ضرر نیستند، چرا که تنها خداوند متعال است که اگر اراده فرمودند مانع ضرر و زیان و دفع بلا می شود و لاغیر..

و اگر خداوند متعال اراده کند، هیچ چیز مانع نمی شود.

خداوند می فرماید: «مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ» (تغابن 11). یعنی: هیچ مصیبتی رخ نمی‏دهد مگر به اذن خدا! و هر کس به خدا ایمان آورد، خداوند قلبش را هدایت می‏کند؛ و خدا به هر چیز داناست.

باید اینگونه عقیده داشت که: خواندن اذکار روزانه یکی از اسباب شرعی است که به اذن الله تعالی موجب دفع زیان در مقابل شیاطین جن و انس و نیز مصائب می شود، البته آن اذکاری که شریعت آنها را بیان کرده اند، مثلا ذکر «بِسْمِ اللهِ الَّذِیْ لاَ یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَیْءٌ فِی اْلأَرَضِ وَلاَ فِی السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ»^. (به نام خدایی که با نام وی هیچ چیز در زمین و آسمان، گزندی نمی رساند، و او شنوا و دانا است). أبو داود 4/323 والترمذی 5/465 وابن ماجه وأحمد.

هرکس سه بار در وقت صبح و سه بار در وقت شب این دعا را بخواند هیچ چیزی به او ضرر نمی رساند.

و یا ذکر: «أَعُوْذُ بِکَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ». أحمد 2/290 و صحیح الترمذی 3/187

هرکس شامگاه سه مرتبه آنرا بخواند سختی های آن شب به او ضرری نمی رساند.

پس باید توجه داشت که فاعل و عامل واقعی در محافظت ما انسانها در مقابل ضرر و زیانها و مصائب، تنها و تنها ذات پاک الله تعالی هست و بس.. اما سنت الهی چنین است که برای هر کاری، سببی را قرار می دهد و یکی از اسباب دفع شر و زیان، همان اذکار روزانه هستند و اذکار سبب هستند نه فاعل و عامل، و این نعمتی دیگر از جانب پروردگار متعال است والحمدلله..

و باید توجه داشت که خواندن این اذکار لزوما بدین معنا نیست که حتما و قطعا از زیان و مصیبت در امان می مانیم؟! بلکه این امر بستگی به تقدیر الهی دارد، و اگر اراده فرمودند اسباب (یعنی اذکار ) را در دفع ضرر و زیان به ما مفید می گرداند و اگر چنین اراده نکردند، همان خواهد شد که تقدیر کرده..

خداوند متعال می فرمایند: « لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللّهِ » (رعد 11).

یعنی: «برای‌ او فرشتگانی‌است‌ از پی‌ یک‌دیگر (از جلو و عقب) که‌ او را به‌ فرمان‌ خدا از پیش‌ رو و از پشت‌ سرش‌ نگهبانی‌ می‌کنند» یعنی‌: بر هر یک‌ از انسانها در همه‌ حالات‌، فرشتگانی‌ گماشته‌اند که‌ او را مطابق‌ آنچه‌ که‌ خداوند به‌ ایشان‌ فرمان‌ داده‌ است ‌نگهبانی‌ می‌کنند، نه‌ این‌که‌ قادر باشند تا از امر الهی‌ سرپیچی‌ کنند. به‌ قولی‌ دیگر: او را به‌ امر خدا از امر وی‌ نگهبانی‌ می‌کنند ولی‌ چون‌ قضا و قدر آمد، از وی‌ دست‌ برمی‌دارند. اینان‌ فرشتگان‌ نگهبان‌ (ملائکه‌ حفظه‌) اند که‌ بعضی‌ از پی‌ بعضی‌ دیگر می‌آیند و او را از همه‌ جهات‌ و جوانب‌ در نگهبانی‌ خود دارند.

عکرمه از ابن عباس روایت کرده که او در تفسیر آیه « یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ » فرمود: ملائکه او را از روبرو و پشت سر محافظت می کنند، ولی هرگاه قدر خداوند آمد وی را رها می کنند.

"تفسیر ابن کثیر" (4/438) .

والله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com