از علماء هیئت دائمی افتاء سوال شد : برادری دارم که نماز نمی خواند، ولی در کارهای خیر شرکت می کند، و روزه رمضان را می گیرد، وبه کلمه شهادتین اقرار دارد، و واجب بودن نماز را انکار نمی کند، ولی هر وقت که او را نصیحت می کنم که نماز بخواند، می گوید: به روی چشم می خوانم، ولی باز نمی خواند. تا اینکه روزی خداوند او را به مریضی شدیدی مبتلا کرد که خانه نشین شد، وبسیار فقیر شد تا جاییکه چشم به دست مردم دوخته تا به او کمک کنند، آیا برای من یا دیگران جایز است که از مال زکات به او بدهیم؟ با توجه به رابطه خویشاوندیمان و فقیری و مریضیش؟
الحمدلله،
« برای تو جایز نیست از مال زکات به او بدهی، ولی نسبت به او او محبت کن وبه وی کمک مادی کن ولی از زکات نباشد، تا بتواند خودش را معالجه کند ومخارج خانواده اش را بدهد، شاید که قلبش نرم شود و به سوی عمل به دین خداوند روی آورد، وبه ارکان دین اسلام وشعایر آن پایبند شود». وبالله التوفیق، وصلی الله علی نبینا محمد وآله وصحبه وسلم.
"فتاوی اللجنة الدائمة للبحوث العلمیة والإفتاء" (10/31) .
منبع: سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت (IslamPP.Com)