برتری دادن بعضی فرزندان در بخشش به دلیل خوش رفتار بودن فرزند
برتری دادن بعضی فرزندان در بخشش به دلیل خوش رفتار بودن فرزند موضوع: تربیت فرزندان تاریخ انتشار: 2013-10-17 | بازدید: 1714

از جناب علامه عبد العزیز ابن باز سوال شد : بعضی از والدین به دلیل خوش رفتاری و عاطفه یکی از فرزندانشان، نسبت به او بخشش و رفتار مناسب تری دارند، آیا این عدالت است که والدین هم در مقابل خوش رفتاری و احسان فرزند به او چیزی بدهند؟

 

الحمدلله،

«در این شکی نیست که بعضی فرزندان از بقیه بهترند، این امری واضح است، اما پدر نمی تواند به این سبب او را برتری دهد، بلکه بر وی واجب است عدالت را رعایت کند، چون پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند : «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْدِلُوا بَیْنَ أَوْلادِکُمْ» بخاری (2587). یعنی : «از خدا بترسید و میان فرزندانتان، با عدالت رفتار کنید».

پس برای پدر جایز نیست که یکی از فرزندان را برتری دهد به خاطر آنکه از دیگری بهتر و خوش رفتار است، باید بین آنها عدالت رعایت کند و همه را نصیحت نماید تا همه بر احسان و خوش رفتاری و طاعت خدا و رسولش قرار گیرند، اما نباید در بخشیدن و عطاء کردن، بعضی از آنان را بر بقیه برتری دهد، و یا در مورد بعضی از آنها وصیت کند ولی برای بقیه خیر، بلکه باید همه آنها در میراث و بخشیدن مساوی باشند البته آنگونه که شریعت تعیین کرده، یعنی به هر پسر دو برابر دختر بدهد هم در میراث و هم در عطاء کردن، هرگاه به یکی از پسرانش هزار ریال داد به دخترش پانصد ریال بدهد، و اگر (بقیه فرزندان) جوانمردی کردند و بصورت واضحی اجازه دادند و گفتند که به برادرمان فلان مقدار بده، مثلا بگویند : راضی هستیم که ماشین یا فلان چیز را به او بدهید، و برای پدر روشن شد که این رضایت آنها واقعی است نه از روی ترس یا تعارف، در آنصورت ایرادی ندارد (که پدر به او چیزی بیشتر بدهد).

مقصود آنست که پدر در رعایت عدل تلاش کند، مگر آنکه فرزندانش - چه دختران یا پسران - جوانمردی کنند و به خاطر یکسری اسباب راضی باشند که به بعضی از آنها چیزی داده شود، در اینحالت ایرادی ندارد چون (گذشت کردن) حق آنهاست».

"مجموع فتاوی ومقالات متنوعة" م/9 ص / 234.

 

    منبع: سایت جامع فتاوی اهل سنت (IslamPP.Com)

 

نصیحت و حکمت

زید بن خالد جهنی رضی الله عنه گفت: رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود: «َمنْ فَطَّرَ صَائِمًا کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ، غَیْرَ أَنَّهُ لا یَنْقُصُ مِنْ أَجْرِ الصَّائِمِ شَیْئًا‏».

یعنی: «هرکس روزه داری را افطار دهد همانند اجر (روزه) او می برد، بدون آنکه از اجر روزه دار چیزی کم شود».

ترمذی (807) وابن ماجه (1746) و ألبانی در "صحیح الترمذی" (647) آنرا صحیح دانسته است.

نظر سنجی

شما به کدام بخش سایت بیشتر مراجعه میکنید؟









      

گالری تصاویر
  • قرآن

    قرآن

  • حدیث

    حدیث

  • دعا

    دعا

Close

برای دریافت مطالب جدید سایت لطفا ایمیل خود را وارد نمایید.