شما در سایت خود گفته اید که شرط جواز خوردن ذبایح اهل کتاب آنست که بر ذبیحه خود نام خدا را ببرند، و درجای دیگری گفته اید که نیازی به سوال کردن نیست که آیا نام خدا را بر ذبیحه خود برده اند یا خیر؟ من در یک کشور زندگی می کنم که غالب مردمان آنجا نصرانی هستند، و می دانیم که اغلب نصاری در قت ذبح حیوان می گویند : (به اسم پدر، پسر و روح القدس)، منظور آنها از کلمه "پدر" خداست، آیا در اینحالت می توان گفت که چون نام خدا را می برند پس ذبایحشان حلال است؟

 

الحمدلله،

ذبایح اهل کتاب با دو شرط زیر حلال می شود :

اول : حیوان را آنگونه ذبح کنند که مسلمانان ذبح می کنند، یعنی مری و حلق را ببرند بگونه ایکه خون بدنش با فشار تخلیه شود. اگر حیوان را بوسیله خفه کردن یا برق یا ضربه زدن بر سر بکشند، این ذبیحه حلال نیست، حتی اگر مسلمان هم اینگونه حیوان را بکشد و بعد سلاخی کند باز خوردن آن حلال نیست.

دوم : نباید در وقت ذبح جز نام الله بر آن اسم غیر خدا را بیاورد، مثلا اسم مسیح یا مریم را بر ذبحش بیاورد، زیرا الله متعال می فرماید : «وَلاَ تَأْکُلُوا مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ» (انعام 121). یعنی : «از آنچه‌ نام‌ خدا بر آن‌ برده‌ نشده‌ نخورید وآن‌ قطعا فسق‌ است». و فرمود : «إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللَّهِ» (بقره 173). یعنی: «خداوند، مردار، خون، گوشت خوک و آنچه‌ را که‌ نام‌ غیر خدا بر آن‌ برده‌ شده را بر شما حرام کرده است».

علامه ابن عثیمین در تفسیر آن می گوید : «منظور از آن یعنی ذبیحه ای که در وقت ذبحش اسم غیر خدا بر آن ذکر شود، مثلا بگوید : «به نام مسیح» و یا «به نام محمد» یا «به نام جبرئیل» و یا «به نام لات» و امثال اینها..».

و در فتاوی هیئت دائمی افتاء آمده : «دلیل جواز خوردن ذبایح اهل کتاب این آیه باری تعالی است که می فرماید : : «وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ حِلٌّ لَّکُمْ» (مائده 5). یعنی : «طعام اهل کتاب، برای شما حلال است». ابن عباس کلمه طعام را به ذبایح آنان تفسیر نموده، و این یکی از دو تفسیر وارده از این آیه است. در مورد ذبیحه کتابی اگر دانستیم که نام الله را بر آن برده پس خوردنش حلال است، و اگر دانستیم که نام غیر خدا را بر آن برده، خوردن آن جایز نیست، به دلیل عمومیت آیه : «وَلاَ تَأْکُلُوا مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ» (انعام 121). یعنی : «از آنچه‌ نام‌ خدا بر آن‌ برده‌ نشده‌ نخورید وآن‌ قطعا فسق‌ است». و این آیه : « وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللَّهِ» (بقره 173). یعنی: « و آنچه‌ را که‌ نام‌ غیر خدا بر آن‌ برده‌ شده است».

و اگر ندانستیم که آیا نام الله را بر آن برده و یا نام غیر خدا را برده است؟ (در اینحالت باید گفت که) : اصل در ذبایح آنها بر حلیت (جواز) است» "فتاوی اللجنة الدائمة" (22/ 387).

بطور خلاصه : هرگاه بدانیم که اسم غیر خدا را بر ذبیحه خود آورده است، مثلا می گوید : به اسم پدر و پسر و روح القدس، آن ذبیحه حلال نیست، زیرا مشمول این آیه می شود : «إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللَّهِ» (بقره 173). یعنی: «خداوند، مردار، خون، گوشت خوک و آنچه‌ را که‌ نام‌ غیر خدا بر آن‌ برده‌ شده را بر شما حرام کرده است».

و اینکه منظور آنان از کلمه پدر، خدا باشد! این امر سودی نمی رساند، زیرا (بالفرض پذیرفتن این سخن)؛ آنها اسم پسر و روح القدس را هم بر ذبیحه خود می آورند، یعنی این تسمیه دربردارنده نام غیر خداست، چراکه عبارت (به اسم پدر و پسر و روح القدس) یعنی : به اسم پدر، و به اسم پسر، و به اسم روح القدس، بنابراین با ذکر این تسمیه ذبیحه آنها حلال نخواهد شد.

منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).

 

والله اعلم

وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم

 

    منبع: سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت (IslamPP.Com)