شخصی که عقیم است و پزشکان به او گفته بودند تو اسپرم نداری، به خارج کشور سفر می کند و در آنجا رضایت می دهد که اسپرم مرد بیگانه ای در رحم زنش کشت شود، زنش از انجام این عمل بی اطلاع می ماند و بعد از مدتی حامله شده و زایمان می کند و هنوز حقیقت ماجرا را نمی داند چیست؟ آن مرد هم اکنون پی به گناهش برده و توبه کرده و می پرسد با این بچه چکار کنم؟
الحمدلله،
این سوال را نزد جناب شیخ محمد بن صالح العثیمین مطرح کردند، چنین پاسخ دادند :
طبعا این بچه فرزند او نیست.
سوال : او می داند که اسپرم خودش نبوده است.
پاسخ : (همانطور که گفتم) بچه او نیست، البته بعضی از علماء گفتند که اگر زانی بچه را به خود نسبت داد و مدعی او شد، بچه به او سپرده می شود، ولی در اینجا (اصلا) بچه او نیست، یعنی مثل زانی هم نیست، زیرا زانی اسپرم از آن خودش است ولی در اینجا از آن او نیست، لذا بر او واجب است که این بچه را از خود سلب کند و به دولت تحویل دهد تا آنها کاروبار بچه را انجام دهند (در محل نگهداری کودکان یا موسسه خیریه بگذارند تا آنها متولی پرورش بچه شوند).
سوال : می گوئیم : بر تو واجب است که بچه را به خود نسبت ندهی .
پاسخ : آری، باید بچه را از خود سلب نماید (به خود نسبت ندهد)، و به دولت تحویل دهد، یا نزد مادرش باقی بگذارد بشرطیکه به این مرد نسبت داده نشود (و طبعا آن بچه و مرد از هم ارث نمی برند و محرم نیستند).
سوال : آیا حدیث « الْوَلَدُ لِلْفِرَاشِ : بچه به صاحب بستر تعلق می گیرد» در اینحالت فایده ای می رساند؟
پاسخ : فایده ای نمی رساند. پایان
این فاجعه اجتماعی نتیجه مورد توقع گناهی است که این مرد با دروغ و تزویر و خدعه در حق همسرش روا داشته است، و چگونه حاضر شد این روش حرام را درپیش گیرد که منافی با خواست شریعت مبنی بر حفظ نسب و منافی با غیرت و مردانگی است؟! علاوه بر این؛ این عمل همکاری و تعاون و مشارکت با گناه آن شخصی است که اسپرم خود را هدیه داده یا فروخته و همکاری با جرم آن دکتر مجرمی است که با انجام این عمل موافقت کرده است.
به خدا پناه می آوریم از غربت این دین و سیطره دشمنان اسلام و انسانهای فاجر، والله المستعان .
شیخ محمد بن صالح العثیمین
منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
).
ب : ولی امر (حاکم) باید در بعضی احوال (بیماران) را ملزم به مداوا کند، مانند بیماریهای واگیردار و (انجام) واکسیناسیون و پیشگیری از بیماریها .
ج : در حالتهای فوری (اورژانسی) که حیات فرد در خطر قرار دارد، برای معالجه او نیاز به کسب اجازه نیست.
د : در هنگام اجرای پژوهش و تحقیقات پزشکی بر یک انسان تام الاهلیت، رضایت او لازمست، بدون آنکه هرگونه شائبه اکراه و اجباری درکار باشد مثلا در مورد زندانیان، و بدون آنکه فرد را بوسیله انگیزه های مادی ترغیب کنند مثلا در حق افراد تنگدست و فقیر، و نبایستی در انجام این تحقیقات ضرری مترتب شود، و اما انجام پژوهشهای پزشکی بر روی افرادی که اهلیت ندارند یا اهلیت ناقصی دارند جایز نیست حتی اگر اولیای او موافق باشند».
منبع: مجلة "مجمع الفقه الإسلامی" شماره هفتم ج/ 3 ص/729.
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
منبع: سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت (IslamPP.Com)