از علماء هیئت دائمی افتاء سوال شد : آیا تاخیر نماز تا بعد از وقت آن مثل نماز عصر در هنگام ضرورت جایز است، مثلا در هنگامی که پزشک در حال انجام عمل جراحی باشد و مریض در زیر دست اوست و اگر او را تنها بگذارد هرچند برای مدت زمان کوتاهی باشد، خطری حیات وی را تهدید کند؟

 

الحمدلله،

«بر پزشک متخصص در هنگام عمل جراحی لازمست که اوقات را بگونه ای تنظیم و رعایت کند که ادای نمازش از وقت آن فوت نشود، و برای او جایز است که در هنگام ضرورت بین دو نماز را بصورت جمع تقدیم یا تاخیر بخواند؛ مثلا بر اساس ضرورتی که ایجاب می کند نماز ظهر را با عصر بخواند، و مغرب را با عشاء بخواند. اما اگر (نماز) قابل جمع شدن با (نماز) بعد خود نباشد مثل نماز عصر و صبح؛ در آنصورت اگر امکان آن فراهم شد که در وقت خود آنرا بخواند هرچند از طریق نوبت و جابجایی با بقیه خدمه باشد، این بهتر است (یعنی اول او نماز بخواند و بعد دیگران)، و اگر چنین چیزی ممکن نبود در اینحالت ایرادی ندارد که از باب ضرورت نماز را از وقت آن به تاخیر اندازد و بعد از پایان عمل آنرا قضاء نماید، و ضرورت بر حسب نیاز رخصت می یابد نه بیشتر» وبالله التوفیق ، وصلی الله علی نبینا محمد وآله وصحبه وسلم .

"فتاوی اللجنة الدائمة للبحوث العلمیة والإفتاء" ( 25/44) .

شیخ عبد العزیز بن عبد الله آل الشیخ .. شیخ صالح بن فوزان الفوزان .. شیخ بکر بن عبد الله أبو زید .

 

والله اعلم

وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم

 

    منبع: سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت (IslamPP.Com)