368.96

1.44 M

 

پژوهش تاریخیِ مسند و مبسوطی است در احوال باب و بهاء و نقد آثار و عقاید بهاییت. نویسنده با استفاده از 45 عنوان از مهم‌ترین آثار بهاییت می‌کوشد تا به خاستگاه و نحو رشد و نمای آیین بهاییت در ایران اشاره نموده و چگونگی انحراف آن را از آموزه‌های اسلام بیان نماید. وی بحث را با احوال، آثار، سوابق علی محمد باب آغاز و به آموزگارانِ باب و درس‌هایی که او خوانده بود اشاره می‌کند. او پس از اشاره به دعاوی گوناگونِ باب و انگیزه‌هایش، به کم‌سواری، بی‌بضاعتی علمی و کژگویی‌های او در آثارش پرداخته و چگونگی توبه و قتل وی را شرح می‌دهد. ذکر جمله‌های عربی آب نکشیده (!) و احکام عجیب در آیینِ باب، مطالبی جالب و خواندنی است که در ادامه می‌آید . بخش دوم کتاب، با احوال و اثار حسینعلی بهاء و مختصری از زندگی وی پیش از ادعای پیامبری آغاز می‌گردد و سپس ادعاهای گوناگون او و دلایلی که برای نبوتش ارائه نمود نقل می‌شود. نویسنده در فصلی مبسوط کژگویی‌ها و غلط‌نویس‌ها و احکام عجیب و نامعقول بهاء را در معرض اطلاع خواننده قرار داده و عقل سلیم را به داوری در بارة ادعاهای او دعوت می‌کند.