
![]() 111.52 |
![]() 469.85 |
![]() 531.15 |
مجموعه 72 غزل در نقد و هجو باورهای غلط شیعه و اعتقادات شرکآلود در ایران معاصر است. سراینده این اشعار با آگاهی از وضعیت اسفبار جامعه خرافه زده و غرق در اوهام شیعه در ایران، کوشیده است تا غزلهای خود را وسیلهای برای آگاهی دادن به توده جامعه و انتقاد از باورهای گناهآلود آنان قرار دهد. سبک و وزن این غزلها، بر اساس غزلهای مشهور مولانا در «دیوان شمس» است تا یادآوری و اثربخشی آن بیشتر گردد. موضوع غزلها همگی درباره خرافات عقیدتی و شرک در عبادت در جامعه ایران و وضعیت اسفبار اجتماعی ناشی از این باورهاست.