تبریک گفتن به نصرانیان به مناسبت اعیاد آنان موضوع: فرقه ها و ادیان تاریخ انتشار: 2017-01-08 | بازدید: 927

بسم الله الرحمن الرحیم

تبریک گفتن به نصرانیان به مناسبت اعیاد آنان

بسیاری از مردم ممکن است این سؤال برای شان پیش آمده باشد: تبریک گفتن به نصرانیان به خاطر عید های شان چه حکمی دارد؟

برخی می گویند: آیا می توانیم به آن ها بگوییم: «هر سال خوب باشید» یعنی برایشان خیر را آرزو کنیم، به این معنی که به ما در دین مان آسیب نرسانند نه به هدف تبریک گفتن عید شان؟

در این جا به طور مختصر حکم این مسأله را بیان می کنیم:

آنچه در مورد تبریک گفتن به نصرانیان در اعیادشان ممنوع است، ابراز خوشحالی و تعارف و موافقت با کارشان می باشد حتی اگر این کار فقط در ظاهر بدون باطن باشد.

بنابراین کار کسی که به هر صورتی با آنان موافقت یا مشارکت نماید حرام است، مانند دادن هدیه و تبریک گفتن زبانی و تعطیل کردن کار و درست کردن غذا و رفتن به محل بازی و تفریح در این روز و انجام دیگر عادات روز عید.

مخالفت نیت با ظاهر لفظ باعث جواز لفظ نمی‌ شود؛ زیرا ظاهر این اعمال برای حرام دانستن آن کافی است.

واضح است بیشتر مردمی که در این موارد سهل انگاری می ‌کنند هدفشان مشارکت با نصرانیان در شرک شان نیست، بلکه گاه از روی تعارف و گاه به سبب خجالت در این اعیاد شرکت می ‌کنند. حال آنکه تعارف بر امر باطل جایز نیست، بلکه واجب آن است که منکر را انکار نمود و برای تغییر دادنش تلاش کرد.

شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله در مجموع الفتاوی (۲/ ۴۸۸) می‌ گوید:

"برای مسلمانان، حلال نیست در چیزی که به اعیاد آنان مربوط است خود را به آن ها شبیه کنند؛ نه در غذا، لباس، غسل، و روشن کردن آتش، تعطیل کردن عادات همیشگی مربوط به زندگی یا عبادت و دیگر موارد. همچنین ترتیب دادن غذای مهمانی و دادن هدیه و فروش چیزی که به این کار یاری رساند و یا اجازه دادن به کودکان برای انجام بازی ‌های مخصوص این اعیاد یا اظهار زینت.

به طور کلی نباید در اعیادشان چیزی از شعائر آنها را انجام دهند بلکه عیدشان نزد مسلمانان باید مانند دیگر روزها باشد و هیچ یک از کارهای آن ها را ویژه ی این روز قرار ندهند؛ چرا که اهل سلف و خلف آن را ناپسند می دانند. اما در ویژه ساختن آن چنانکه ذکر شد، میان علما اختلافی در این باره نیست، بلکه گروهی از علما بر کفر کسانی هستند که این کارها را انجام می ‌دهند؛ زیرا باعث بزرگداشت و تعظیم شعائر کفر است. گروهی دیگر گفته ‌اند: هرکس حتی نطیحه ‌ای - حیوانی که از حیوان دیگر شاخ خورده و زخمی شده یا مرده - را در روز عید آنان سر ببرد مانند این است که خوکی را سر بریده است.

و عبدالله بن عمرو بن العاص رضی الله عنهما می‌ گوید: هرکس از سرزمین های عجم پیروی کند و نوروز و مهرگان آنان را انجام دهد و خود را به آن ها شبیه سازد و تا هنگام مرگ بر این حال باشد روز قیامت با آنان محشور می ‌شود.

امیر المؤمنین عمر بن خطاب و صحابه و سایر ائمه ی مسلمین بر آن ها شرط کرده اند که اعیادشان را در سرزمین های مسلمان، اظهار نکنند بلکه آن را در خانه های شان به صورت سری به پا دارند.

عده ای از سلف درباره‌ ی این سخن الله متعال: {وَالَّذِینَ لَا یَشْهَدُونَ الزُّورَ} ترجمه: (کسانی هستند که شهادت دروغ نمی دهند) گفته ‌اند: یعنی در اعیاد کفار حاضر نمی‌ شوند. اگر این فقط درباره‌ ی حضور در این اعیاد بدون انجام عملی باشد پس درباره‌ ی انجام کارهایی که از ویژگی ‌های آن است چه می‌ توان گفت؟! حال آنکه در مسند و سنن از نبی صلی الله علیه وسلم روایت شده که فرمودند: «هرکس خود را به قومی شبیه سازد از آنان است»[1] و در لفظی دیگر آمده است: «کسی که به غیر ما شبیه شود از ما نیست»[2] و این حدیث جید است. اگر در شبیه ساختن خود به آنان ـ هرچند در عادات ـ باشد، پس شبیه شدن به آنان در موارد مهم ‌تر چگونه است؟!

جمهور ائمه خوردن آنچه آنان برای اعیاد و قربانی‌ های خود ذبح کرده ‌اند را مکروه دانسته ‌اند ـ که این کراهت یا کراهت تحریم است و یا کراهت تنزیه ـ و آن را داخل در ذبح برای غیر الله و آنچه بر روی انصاب سر بریده شده دانسته‌ اند. همچنین از همکاری با آن ها در اعیادشان از طریق هدیه دادن یا خرید و فروش نهی کرده و گفته ‌اند: برای مسلمان حلال نیست به نصرانیان چیزی از مصالح عیدشان را بفروشند؛ نه گوشت، نه خون و نه لباس، و جایز نیست به خاطر آن به آن ها حیوانی عاریه دهند و یا آنان را در یکی از موارد مربوط به دینشان یاری دهند، زیرا این عامل بزرگداشت شرک آنان و یاری ‌رساندن به آنان در کفرشان است. شایسته است که حاکمان مسلمان آنان را از این کار باز دارند؛ زیرا الله تعالی می‌ فرماید:

{وَتَعَاوَنُواْ عَلَی الْبرِّ وَالتَّقْوَی وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَی الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ}[3] ترجمه: و در نیکوکاری و تقوا با یکدیگر همکاری کنید و در گناه و تعدی همکاری نکنید.

حتی برای مسلمان حلال نیست که با گرفتن آب انگور یا به نحوی دیگر به آنان در نوشیدن خمر یاری رساند پس همکاری در شعائر کفر چگونه خواهد بود؟! اگر یاری رساندن به آنان در این امر جایز نیست پس انجام دادن آن چگونه است؟!"

برگرفته از:  https://islamqa.info

همراه با تصرف

ام احمد

[1] "من تشبه بقوم فهو منهم" روایت ابوداود. آلبانی آن را حسن صحیح دانسته است.

[2] "لیس منا من تشبه بغیرنا".

[3] مائده:2